Çam ağacının dibinde, toprak bir yükselti. Karıncalar yükseltiye, habire giriş çıkış yapıyor. Ağaca yaslandım ve karıncaları izlemek istedim. Ayaklarıma saldırdılar ve ısırmak istediler.
Radyoyu açık bıraktım ve karınca yuvasından uzaklaştım. Biraz sonra tekrar ağacın yanına geldim, radyoyu kapattım. Karıncaların hareketliliği durakladı. Radyoya doğru duyargalarını çevirdiler. Peşinden radyoyu aldım ve eve geçtim. İki saat sonra, radyoyla birlikte, ağaca yaklaştım.
Radyo ile karınca yuvasına yakın durdum. Radyoyu açtım. Karıncalarda bir haraketlilik fark ettim. Durup radyoya duyargalarını oynatıyorlardı. Radyonun yanına yakaladığım kara sinekleri bıraktım.
Karıncalar, sinekleri yuvaya taşıdılar. Radyoyla pek ilgilenmediler. Yalnız sinekleri hemen taşıdılar.
Radyonun yanındaki yaprağa su döktüm ve karıncalar suya saldırdılar. Radyoyu kapattım ve karıncalar radyoya dönüp birbirlerine, duyargalarını salladılar. Besin bulmaya gidenlerin sayısı azaldı. Bir süre sonra radyoyu açtım yeniden hareketlenip sinek aradılar.
Radyonun yanından uzaklaştım ve karıncaları kolladım. Radyoya iyice yaklaşıp duyargalarıyla kontrol ettiler. Üzerine çıktılar, etrafını dolaştılar. Birbirleriyle koklaşıp ve neşe içerisinde koşuşturdular.
Radyonun kenarına kara sinekleri tekrar attım ve anında saldırdılar ve sinekleri yuvalarına taşıdılar.
Karıncalarla bir günüm daha geçti. Üçüncü günümde, radyo yine açık. Elimin içerisine kristal şeker aldım ve radyonun yanında onlara elimi uzattım. Kristal şekeri bir anda yok ettiler. Tekrar avucumu açtım ve karıncaları şarkılarla davet ettim.
Radyoya doğru gelip benden hiç çekinmeden ve bana saldırmadan avucumun içindeki kristal şekeri yalayıp süpürdüler.
Yaprak üzerine şeker döküyorum ve açlıklarını gideriyorum.
Radyoyu ağacın arka tarafına sesi açık olarak bıraktım, yanına da karasinekleri koydum. Anında radyoyu buldular ve sinekleri yuvalarına taşıdılar. Elimi açtım ve içini aradılar. Elimde dolaştılar. Onlara seslendim ve benden daha kaçmadılar.
Karıncalar ile dost olduk, onları besledim ve yuvalarının üzerini örttüm. Hayvan olmakla kimden zarar gelmeyeceğini biliyorlardı.
Dünya kötülük için niçin dönsün, dedim.
Hasan TANRIVERDİ
