Devesiyle birlikte çölde yürümekte olan bir bedevî, güçlükle yürüyen, susuzluktan dudakları kurumuş bir adama rastlamış. Adam bedevîyi görünce su istemiş.
Devesinden inmiş ona su vermiş.
Suyu içen adam birden bedevîyi iterek deveye atladığı gibi kaçmaya başlamış.
Bedevi arkasından bağırmış:
“-Tamam, deveyi al git; ama senden bir ricam var. Sakın bu olayı kimseye anlatma!”
Bu isteği tuhaf bulan hırsız biraz duraklayıp, nedenini sormuş:
“-Eğer anlatırsan”, demiş bedevî, “bu her ere yayılır ve insanlar bir daha çölde muhtaç birini görünce yardım etmezler…”
Bedevî gibi derdimiz deve değil de, kötülüğün yayılmaması olsaydı, millet olarak şimdiye dek çok şeyi halletmiş olacaktık. Kardelenlerimiz çoktan yeşermiş olacaktı belkide…
***
Kim olursak; hangi dinden, görüşten, takımdan yahut başka bir şeyden… Ne olursak olalım sevmeyi, saygı göstermeyi bilelim. Küs isek barışalım, aramızdaki buzları eritelim. Herkes ile barış içerisinde, huzur, sevgi ve şefkat içerisinde el ele vererek; bu güzel günde dünyada barışı yaymaktan yana olduğumuzu gösterelim.
Unutmayın ki; affetmezseniz sevemezsiniz. Sevgisiz hayat ise anlamsızdır.
Yunus Emre’nin dediği gibi:
“Gelin tanış olalım,
İşin kolayın tutalım
Sevelim sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz”
Menfaatimize göre değil, vicdanımıza göre yaşayacağımız bir hayat dileğiyle,
Eşref Zeki PARLAK
e.zekiparlak61@hotmail.com
Twitter:
