Parkta oturmuş, “kaleme sarıldım” diye bağırıyordu. Elindeki kâğıdı havaya kaldırmış ve kaleme sarıldım, dilekçeyi yazdım. Dilekçeyi.
Bir satır değil, bir sayfa yazdım, sayfayı doldurdum, derdimi ancak açıklayabildim.
Kaleme sarıldım, sayfalar dolusu yazdım. Sayfalar yetmedi, kaleme sarıldım.
Sayfalar dolusu yazdım, dünyaya…Erinmedim yazdım, döktüğüm dilleri yazdım.
Hayat bu, deneyimlerin yaşandığı ve yaşatıldığı büyük bir üniversite. Kaleme sarıldım.
Yarınlar adına kaleme sarılmak. Sarılmak ve kalemi iyi kullanmak. Kullanırken de okumak ve okuduğunu anlamak. Okurken de kaleme sarılmak.
Kalem, kişilerle sohbette, düzeni sağlamada, kağıtla birlik olmada. Kalem ve kâğıt, yaz ki etkili olasın. İyi duygulu olmayanlar uzaklaşsın, iyiler kalemiyle kalsın. Kaleme sarılsın.
Kaleme sarıldım, derdimi köşe taşlarına yazdım. Hayata tutunup temelimi sağlam attım. Umudumu yarınlara terk edemezdim. Yarınlar için kaleme sarıldım. Sarıldım, parkın fıskiyesine.
Kalemim ağlar, kâğıt gülerdi. Gülerdi kâğıt kalemin acı yazgısına.
Kâğıtla dostluğu ölümsüzleştirmek için kalemle saldırdım. Kalem dedim, kalem işittim ve yazdım, kâğıtlar dolarcasına.
Olumsuz havayı, ilgililer dağıtır, dedim. Kaleme sarıldım ve öylece kaldım.
İlke olarak topraklarımızın zehirlenmesini istemedim, kaleme sarıldım.
Kötülüklerin ekranlardan sunulmaması için kaleme sarıldım.
Dalgalar arsında kaybolan, mültecilerin dramını izlerken, kaleme sarıldım. Yürekleri sızlatan olayda, kime acıyacağını bilemiyorsun. Çünkü kurtarmaya giden, iki aracın çarpışmasıyla, görevlilerin yaralanması ve yaralıların, dalgaların arasında boğulması. Facialar için kaleme sarıldım.
Botun batmasına, kimsenin ilgilenmemesi, duyguları sarsan, girdabı oluşturuyor. Bu çıkmazdan kurtulmak için, kaleme sarıldım.
Dünya yaşlandı ve hala dönmeye devam ediyor. Daha da döneceğe benziyor. Durmaya niyeti olmayan dünyaya bir çift sözüm:
Gazze de çocukların katledilmesini, diri diri yakılmasını duymadın mı? İnsan tıkanıyor, soluk alamıyor. Onun için kaleme sarıldım.
Şu dünyadan Hitler, Lenin ve Mussoliniler geçti. Fakat bu kadar çocuk adına insanlara, acı ve çile çektirmediler. Balkanlardaki kıyımdan kurtarmak isteyen insanlar, yurtlarını bırakıp kaçamadılar. Hepsi adına kaleme sarıldım.
Gazze’de yürüsen toprak altındaki çocukların çığlıklarını duyarsın. Bu duruma kahrolmamak mümkün mü? Nasıl kaleme sarılmayayım.
Çocukların çığlığını bu topraklardan da duydum. Duydum da kaleme sarıldım.
Hasan TANRIVERDİ
