Aile konusu 100 yıldır Rusya’da tartışma konusudur. 1917 devriminden sonra kadınlar yasal haklarla donatıldı. Tüm aile ilişkileri yeniden yapılandırıldı.
1917-2017 Ekim devriminin 100. yılı Rusya’da 6 Kasım’da törenlerle kutlanacak.
Komünist Sovyet Devrimi birçok alanda iddialı bir kalkışmaydı. Yeni bir dünya vaat ediyordu insanlara. Ezilen ve dışlanan Batı kültüründeki kadın için de heyecanlarla doluydu. Devrimin kadın öncülerinden Aleksandra Kollantai bunu kült kitaplarında heyecanla belirtmiştir; “Bugün evlilik yaşamının güçlükleri, az ya da çok bütün toplum tabakalarını bunaltıyor, bu da tartışma götürmez bir olgu.” Bu konuda feministlerin ortaya koyduğu çözümleri tartışır. 2 tanedir yıl 1896: Dinsel nikahın yerine medeni nikahın getirilmesi
Ve eşlerin mal ayrılığının kurumsallaşması!
1918’de “Yeni Ahlak ve İşçi Sınıfı Yeni Kadınlar” kitabını yayınladı. Kolektiflik duygusu, arkadaşlık duygusu ile doğan yeni bir ilişki şeklini vurgular.
Kadın özgürlüğü için mücadele eden birçok kadına rağmen Rusya’da cinsiyet politikası 
nedir? Cinsiyet politikası muhafazakar mı yoksa? Türk aydınları zaten bu tür tartışmalara girmez. Kendi kapalı dünyasına hiçbir bilgi sızamaz, gruplar izin vermez. Gerçek yerine ideoloji yeterlidir.
Aile konusu 100 yıldır Rusya’da tartışma konusudur. 1917 devriminden sonra kadınlar yasal haklarla donatıldı. Tüm aile ilişkileri yeniden yapılandırıldı. Dünyada ilk kez kürtaj yasallaştı.
Sonbaharda termal tatil1918 Anayasası ile kadınlar bütün siyasi, sosyal, kültürel, üretim ve aile haklarını elde etti.
Kadınlara kendi soyadını kullanma hakkını verdiler. 1926’da çıkan Evlilik Yasası nikahsız yaşamayı hukuki hale getirdi. İlk defa evlilik dışı ve içi çocuklar yasal olarak eşitlendi.
İlk kez anne beyanıyla baba tespitini yasallaştırdı.
Çocuklu kadınla evlenenlere “babalık görevi” verildi.
Boşanmak çok basitleştirildi. Posta kartıyla bile boşanabiliyordunuz.
Proleter kadın hareketi önderlerinin teorik yazıları Kollantai, Nataşa Kuruskaya gibi isimler ideologluk yaptılar.
KADINLARI EV İŞLERİNDEN KURTARMAYI AMAÇLADILAR
Özel alan tümüyle değiştirildi.
Babalık görevleri gibi analık görevleri devlete aktarıldı. Ücretsiz kreşler, yuvalar, fabrikalarda yemek kantinleri, çamaşırhaneler, emzirme odaları kuruldu.
Tüm ev işleri devlete yönlendirildi. Amaç kadınları ev işlerinden kurtarmaktı.
Kadın çocukların bekçisi, kocasının hizmetinde olmak yerine işçi kadınlar olarak devletin inşasına katılacaklardı.
Bunun sonucu özel yaşam alanı neredeyse ortadan kalktı, mahremiyet herkesin gözü önünde gerçekleşmeye başladı.
Özel yaşamın inşası resmi söylemde küçük burjuvalık olarak damgalandı.
Komün evleri tıkış tıkıştı. Daha sonra Batı dünyası “hippilik” akımıyla bu komünal hayatı denedi.
Yan etkisi ne oldu? Aile kurumu çöktü.
1930’larda doğum oranlarında dramatik düşüş muhafazakar bir dönüşüme neden oldu.
Kadın başına çocuk 1 çocuk altına düştü.
Aile, cinsiyet politikaları ataerkil çizgilere döndü. 1936’da kürtaj yasaklandı.
Merdiven altına kaçtı! 568000 yasadışı kürtaj saptandı. Kürtaj yapan da yaptıran da cezalandırıldı.
1960’da tarihi rekor kırıldı 5.6 milyon kürtaj patlaması yaşandı.
Kadın ölümleri arttı.
BABA FİGÜRÜ YOK
1934’de homoseksüellik yasadışı ilan edildi. Cezası 3-4 yıl hapis… 1993’de yasadışı olmaktan çıkarılabildi.
2.Dünya Savaşı sonucunda azalan erkek nüfus nedeniyle kadınlar en üst görevlere getirildi. Nüfus dengelenince kovuldu. Bu dünyada değişmeyen bir durumdur, her yerde aynı…
Günlük yaşamda kadın erkek eşitliğinin kabul edilmemesi, eşit işe eşit ücretin olmaması sessizlikle geçiştirildi.
Analık meselesi politize edildi. Bunun sonucu ana bebek koruması için çıkan derginin sloganı: “Analık tıpkı sağlık gibi bireysel değildir, devlet sistemidir”.
1974’de kadınların girmesi yasaklanan 456 meslek dalı kadın sağlığı gerekçesiyle diye açıklandı kamuya!
2000 yılında Putin bu listeyi kabul etti! Kadınlar nazlıdır, çiçektir gibi bir popülizm…
Ailede baba figürü yok, alkolizm ciddi boyutlarda. Kadınlar hem ana hem baba olmakta.
Sovyetlerin çöküşüyle de devlet aile ve cinsiyet meselesini yeniden ele almış durumda. Ama toplumda dirençle karşılaşıyor.
Kadınların eş, anne olmaları yanı sıra güzel ve bakımlı olmaları da beklenen bir durum haline geldi. Propaganda için yüzlerce dergi yayınlandı.
1990’larda işsizlik sonucu büyük dalgalanmalar yaşandı. Devlet desteğinden yoksun kalan milyonlar ortada kaldı. Yeni alanlara yöneldi. Kadınlar mesleklerini bırakıp ticarete atıldı. Yurtdışına iş aramaya gitti. Depresyon ve intiharlar arttı erkekler eve bakamaz oldu.
Bugün gelinen nokta; çiftler kariyer ve ev yaşamı arasındaki ilişkiyi kendileri belirliyor.
Çocuk doğumu azaldı yine.
Geç yaş evlilikleri arttı. Batı ülkelerinde olduğu gibi.
Devlet muhafazakar bir cinsiyet politikası izlemekte. Bunun adı “Yeni Geleneksel”…
Kürtaj tıbbi gerekçelerle serbest.
2025’e kadar aile politikası demografik olana odaklanmış, Rus ailesi eşittir 2 çocuk…
Hepsi popülist düzlemde propaganda malzemesi…
2017’de aile içi şiddet suç ve ceza ilişkisinden çıkarıldı, idari uyarı düzeyine indirildi.
Daha önceki yasal düzenleme önleyici nitelikteydi. Şimdi başıboş kaldı…
Toplumun yaşamıyla yasalar arasında uçurumlar oluştu. Muhalefet ve sivil itaatsizlik yaygın.
Toplum mühendisliği “insan”a uymuyor. Bunca başarısızlığa rağmen İslamcı ideologlar da, siyasetçiler de toplum mühendisliği dayatmalarından vazgeçmiyorlar.
ABD dahil bir çok ülkede kadın üzerinden politika, kiliselerin baskıları bitmedi. Kadın üzerinden yapılan popülist siyasi yaptırımlar 100 yıl daha tartışılacak mı?
Atatürk 17 Şubat 1926’da Medeni Kanun’la kadınlara yasal haklarını verdi. Siyasilerin muhafazakar politikaları devamlı kanundan yedi.
Ekim devriminin 100.yılında kadın ve aile, cinsiyet politikaları tartışılmaya devam ediyor. Daha edecek belli…
Nevval Sevindi
Odatv.com
Yararlanılan kaynak: Dr. İrina Kosterina makaleleri
Aleksandra Kollantai, Marksizm ve Cinsel devrim
