Kadın Günü İstemiyorum

Ta başından beri “Dünya Kadınlar Günü” sözünden hoşlanmadım. Bu sözün altından inanılmaz bir çifte standart, takiyye, riyakarlık, dalkavukluk kokusu almışımdır hep. Sebebi; ön sezgim midir, birikmiş gözlemlerimden midir nedir bilmiyorum. Ama benim duygularıma hitap etmiyor bu gün.
Hele adının “dünya kadınları” olması garip bir sıkıntı veriyor içime. Kendi toplumumuzdaki çarpıklıkların çapının dünya boyutunda olması hasebiyle. Salt kendi ülkem insanının bir sorunu olsa, bir şekilde halledilir. İşin içinde dünya olunca, duruyorum orada. Durum daha da vahim… Dünya kurulduğundan bu yana tüm dünya kadınlarına çile çektiren güç tarafından, senede bir gün gibi komik bir emzik atılıyor kadınların önüne…SUS PAYI GİBİ BİR ŞEYE

BENZETİYORUM BEN BUNU..

Bir sorun kaynağından halledilmedikçe çözülür mü hiç? Bataklığı kurutmadan istediğiniz kadar sinek ilacı kullanın siz…Bataklık dünya boyutunda üstelik!

Bir kadın olarak, minicik komik bir örnek vereceğim kendi hayatımdan. Buz dağının öbür yanı içler acısı zaten…
Nüfus cüzdanımda babamın soy adı yok. Eşiminkini taşıyorum otuz yıldır, tüm hanımlar gibi… Lakin sanat ve edebiyat çalışmalarımla birlikte çalışmalarımın altına babacığımdan yâdiğâr kalan soyadımı da kullanmaya başladım diye çevremde bir takım kişiler tarafından nasıl eleştirilip, kınandım biliyor musunuz? (Eşimi uzun bir maratondan sonra ikna etmişken) Yakın çevremin kendi eşlerine kötü örnek (!) olacağım için paçaları tutuştu adeta. Vay efendim neymiş? Bu kocaya bir hakaretmiş… Sevsinler sizin hakaret anlayışınızı !!!

Kocam veya kocalar, kadın haklarını sinek gibi çiğnerken, kimsenin sesi çıkmazken, dökülen gözyaşları kimsenin umurunda olmazken; beni doğurup ,büyüten, emek veren, kanını veren insanın soyadını silip atınca hakaret olmuyor da, ikisini yan yana yazınca hakaret oluyor… “Hem babanın, hem kocanın soy adını yaşatıyorsun” diye alkışlayan olmadı şimdiye kadar. Üstelik soy adı sahiplerinin ikisi de erkek…iki erkeğin soy adı bile yan yana gelemiyor…tam bir otograsi!

Her erkek kral, her erkek kralcı olunca; hepsi de kraldan çok kralcı olunca sürüp geliyor krallık zihniyeti… kralı kral yapan, kralcılar değil mi? (İSTİSNALARI TENZİH EDİYORUM.)

Suyu yokuşa sürüp, su gücünü tüketen
Hakkı kimden alıyor hükümdar gölge varlık?
Düşüncesi dar olan zihniyete isyanım
Dualarım olmasa boğar beni bu darlık!

Kaygan yerde ayağın, düzgün koşması muhal
Can alıcı noktaya, parmak basması muhal
Azgın yaşam dişinde can havliyle dönerken
Işığını sevgiyle parlak asması muhal…

Çelmeler olmasaydı, tozlanmazdı hür meydan
Nasıl koşsun dörtnala, tökezliyor küheylan?

Anlayışı kıt olan kıtlığını bilseydi
Güller açan bahçemiz, lâbirente dönmezdi

Bu kadar köhne bir zihniyet, okumamış kırsal kesim insanından gelse içim yanmayacak. Bu konuya böyle dar bakanlar, devletin üst kademesinde görev yapmış, İstanbul’da ömrü geçmiş, münevver görünümlü kişilerinden gelmesidir içimi yakan…
Niçin bu insanların bakışı gelişmiyor? Bunu sorgulamak gerek!
Allahın yarattığı yarımlar olarak birbirimizin diğer yarısıyız ve birbirimizden üstünlüğümüz söz konusu bile olamaz, olmamalı… Babamın soyadını kullanmakla saygısız oluyorsam ben hiç yaşamayayım daha iyi!
“Birisi de çıkıp hayırlı evlat, babasını unutmuyor” demiyor da, kocaya saygısızlık yapmış diyor.Yazıklar olsun!
Kocamınkini silip atmadığım halde, yan yana yazılmasına da tahammül göstermeyenlere, bu zihniyete pirim verenlere, haklarımı yiyenlere, kendini üstün görenlere, kim olursa olsun hakkımı helâl etmiyorum… Kadınlar günü de kabul etmiyorum!

KADIN GÜNÜ veya ERKEK GÜNÜ değil, ömürlük İNSAN GÜNÜ İSTİYORUM BEN…
KİMSENİN KİMSEYE TAHAKKÜM ETMEDİĞİ, ÖZGÜR İRADE İLE YAŞAM SÜRECEĞİ GÜNLERİN ÖZLEMİNDEYİM…

HER CİNSİYET BİRBİRİNİN DİĞER YARISI OLDUĞUNU UNUTMADAN YAŞAMALI

KANGREN OLMUŞ BİR YARA(gülce- buluşma)

Ah kadın!
Güçlüye güçsüz gerek bilseydin
Suçlu sensin, kadın olarak gelmeseydin!
Kadınsan, çok olur seni yakacak,
Cılız sesini çıkar bakalım her sekiz martta
Duymuşluk edenlerin bak nasıl artacak!

Kangren olmuş bir yara var içinde
İlacı yok, merhemi yok sızlıyor
.…..Nasıl olsa bacan yok ki tütecek
……Yansan, yakılsan seni kim görecek?

Aşk, sevgi, insanlık bunlar da neymiş!
Hepsi yalan, boş;, sana ne?
Karnını doyuruyorsun ya!
Bu nankörlük de ne?

Zorla yenilen aştan, ya karın ağrır ya baş
Anlaması mümkün mü? Kabullenmez büyük baş!
Kendi çıkarı varsa, gülmesen de sen ona
Yüreğini boş ver sen, emeğin lazım ona!
…….Nasılsa sen bir kadınsın, anasın!
……..Yavrun için sen her şeyi yutarsın!

Duvarlar anlasa da güçlüye söz mü geçer?
Okuyor bildiğini, sevginin yok gereği
İşini, çıkarını halletsin o yeter ki!
Nefret edenin hali, salla gitsin misali!
……..Ne önemin var senin, kendini kral sansın!
……..Kadını bir lokma aş, sanan yüzsüz utansın!

Ey kadın! Durup hiç düşündün mü?
Günah keçisi arama boş yere!
Sen bu işte suçlusun!
Kuralları oynayıp, feda edilen ömrün,
Tüm duygusunu sömürdün!
Sebat… sebat… ve nihayet,
Sabır taştı kabından
Heyhat! Elde kalan kâr, tiksintili bir hayat!
Kim kazandı bilinmez? Otur da bir hesap et!

ASUMAN SOYDAN ATASAYAR