Evlilik kalitesinin diyabet üzerine etkisinin değerlendirildiği bir araştırmada, dırdır yapan kadınların kocalarında diyabetin daha az görüldüğü, diyabeti olanların daha iyi kontrol edildiğini ortaya koydu.
Çalışma, evlilik kalitesinin diyabet üzerine müspet etkisinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirildi.
Evlilik kalitesi, eşlerin ne kadar mutlu olduğunu, birbirlerinin taleplerini ne kadar yerine getirdiklerini, birbirlerini ne sıklıkta eleştirdiklerini ortaya koyan sorularla ölçüldü.
Journal of Gerontology Social Sciences’ de yayınlanan araştırmanın sonuçları erkekler bakımından çok ama çok şaşırtıcı idi.
Evlilik kalitesindeki her birim azalmanın diyabet görülme riskini yüzde 32 azalttığı tespit edildi.
Ayrıca başlangıçta şeker hastası olan erkeklerde evlilik kalitesizliğindeki her birim artışın kontrol edilemeyen diyabeti yüzde 58 azalttığı da ortaya çıktı.
Buna karşılık kadınlarda bunun tam tersi bir durumla karşılaşıldı.
Evlilik kalitesindeki her birim artış diyabet görülme riskini yüzde 45 azaltıyordu.
Araştırma USA’ da 57-85 yaş arası 1228 evli çift üzerinde gerçekleştirildi; çiftlerle 2005-2006 ve 2010-2011’ de evlerinde evlilik kalitesi ile ilgili görüşüldü.
Bu görüşmelerde HbA1C de ölçüldü ve diyabet teşhisi için 6.5’ den yüksek olması esas alındı.
Hastaların diyabeti de üç kategoride değerlendirildi; kontrollü diyabet (diyabet teşhisi olan ama kan şekeri normal bulunanlar), teşhis edilmemiş diyabet (diyabet teşhisi olmayan ama kan şekeri yüksek bulunanlar) ve kontrolsüz diyabet (diyabet teşhisi bilinen ama kan şekeri de yüksek olanlar).
Başlangıçta katılımcıların yüzde 18’ inin diyabetik olduğu ve ikinci görüşmede bu oranın yüzde 29’ a çıktığı belirlendi; aynı dönemde evlilik kalitesindeki değişiklikler ılımlı idi.
Bu sonuçlar ne anlama geliyor?
Bu sonuçlar, yaşlı erkeklerde negatif evlilik kalitesinin diyabetin gelişimini yavaşlattığını, diyabeti olanlarda ise hastalığın kontrol altına alınmasını kolaylaştırdığını gösteriyor.
Bugüne kadar klasik olarak negatif evlilik kalitesinin sağlık üzerine olumsuz etkileri olduğu bilinir ve bunun için de evlilik kalitesinin yükseltilmesine çalışılırdı.
Gelelim neticeye
Evlilik kalitesi yüksek erkekler zaten mutlu mesut yaşayıp gidiyorlardı.
Şeker hastası olsalar da dert değildi onlar için çünkü şeker gibi karıları vardı ve onlara gül gibi bakıyorlardı.
Bundan böyle şeker gibi karıları olmayan erkeklerin de dertlenmelerine gerek olmadığını öğreniyoruz.
Karıları şeker gibi olmayanlar da şeker hastası olmuyor, bundan daha tatlı ne olabilir?
Kaynak:
http://psychsocgerontology.oxfordjournals.org/content/early/2016/05/22/geronb
