Gelişmiş kapitalist ülkelerde, partiler, egemen çevrelerin çıkarlarının, halka kabul ettirilmek için kullanıldığı örgütleridir.
İngiltere, ya da İsrail’de, işçi partisi, işçinin partisi falan değildir. Bir sınıf mücadelesi yapmaz. Zaman zanan da iktidar olur. ABD emperyalizmi ile birlikte cinayet işler.
Emperyal ülkelerin üretimi bırakıp, kâğıt alıp satma üzerinden sömürüyü sürdürmesi, denetimsiz kapitalizmin uygulanmasını gerektirmiştir. Bu durum ise; halklara savaş ve işsizlik olarak dönmektedir.
Sonuç itibariyle de beklenmedik siyasal ve askeri gelişmelere sebep olmaktadır.
Yunanistan ve bazı AVRUPA ülkelerinde, “ortaya çıkan sol hareketler” ve örgütlenmeler bir şeylere zaten işaret ediyordu.
İngiltere’de İşçi Partisinin başına Jeremy Corby’nin seçilmesi, Amerika ve Avrupa egemen çevrelerinde, şaşkınlığa sebep oldu.
Çünkü Jeremy Corby, NATO’ya karşı, İngiltere’nin ABD ile birlikte sürdürdüğü işgallere karşı, örtülü savaşlara karşı, dünyaya bir avuç sermaye gurubunun hükmetmesine karşı birisi…
İşçi Partisinin 450.000 üyesi varmış. %60’nın oyunu almış.
Şili’deki gibi bir Allende meselesi gene çıkar mı bilmem.
Dünya adına ve emeği ile geçinenler adına, umutlanmak için elbet yeterli değildir. Ancak, İngiltere gibi sömürgeci bir ülkede, böyle bir hareketin başlaması bile, dünyada bazı şeylerin değiştiğine işaret eder.
Amerikan imparatorluğunun batarken, yanında İngiltere’yi de götüreceğine işarettir.
Emperyalizmin propaganda gücünün kırıldığını ve artık ABD ve İngiltere zenginlerinin halkları denetlemede, zaafa düştüğüne işaret eder.
Üretimi kaybeden emperyalizmin artık sadece finans oyunlarıyla, varlığını sürdürmekte zorlandığını gösterir.
Batıda da, vicdanlı insanların varlığına işaret eder.
Batıya göçlerin çoğalması, emperyalizmin planlarının yeterince işlemediğine işaret eder. Bombaların düştüğü yerlerde yaşayamayan insanların artık emperyalist ülke halklarını rahat ettirmeyeceğini ifade eder.
Dünyanın artık, 10-12 bankanın(sermaye kuruluşunun) hükmettiği bir dünya olmayacağına işarettir.
Bize gelince, biz uzunca bir süre daha, emperyalizmin ülkemizde örgütlediği etnik ve mezhep çatışmalarıyla uğraşıp duracağız.
Seçime gittiğimiz şu günlerde, ekmek, iş, borçlar ve üretim gibi sorunları konuşamıyoruz bile…
Umutsuz olmaya gerek yok. Bizde de, halkımız için olumlu gelişmelerin yaşandığı bir dönem elbet olacaktır.
Kaos her zaman yaşayacak enerjiyi bulamaz.
bulentesinoglu@gmail.com
