İman, Akıl, Edep üçlüsü, Şûûru meydana getirir. İman olmayan akıl, edepsizde olunca, şûûr kaybolur, yerini kaosa bırakır.
Günümüz anarşi ve teröründe, karanlıklarda ışık arayan, yolunu kaybeden, izlerde yok olan anlayış, bu üç temel değerden uzak kaldığı müddetçe, gelecek aydınlık olamaz.
Millî Eğitim ve Millî Sağlık politikalarında, sehpanın bu üç ayağı bulunmazsa; sakat, kırık, eksik, yıkılabilir.
Dünyanın ve Türkiye’nin sancıları da bu değil mi? Bugünkü sistemler; bir türlü nur topu gibi bir evlat doğuramadı, hâla bekliyoruz.
Bazı medya organlarının işine gelmediği için yayınlamadığı bir haber var:
“İnternet sitesinde görüştükleri kız için, evlenme önceliği isteyen genç, pompalı tüfekle ağabeysisini öldürdü, bahçeye gömdü, sonra nikâh masasına oturdu, sonra suçunu itiraf etti.” ( FATSA )
Bu tür olayları maalesef her gün, zaman zaman okumak, hayatımızda görmek mümkün. “On yılda on beş milyon genç yarattık her baştan…” nutuklarıyla mangalda kül bırakmayanların kulakları çınlasın. Nerede o milyonlar, nerede toplumun hali, neredeyiz?
Bu insanlar bizim insanımız, başka dünyalardan gelmediler. Ana râhimlerinde de bunları öğrenmediler.
Dünyaya pırıl pırıl, günahsız gelen her çocuk, çevresi tarafından bu hale getiriliyorsa, önce iğneyi kendimize sokmak zorundayız.
Sermâyesi kadın, şehvet, ahlâksızlık, küfür, isyan, arsızlık, uğursuzluk olan mahut/malûm medyayı sorumlu tutmak zorundayız.
Devlet olarak âcil tedbirler yanında, yeni, caydırıcı kanunlar çıkarılmalı, milletin ahlak değerlerini tahrif edenlere büyük cezalar verilmelidir. Demokrasi, hürriyet ve laiklik kavramları altında, bunların dizginlenmesi mümkün değildir.
Vatan, Millet, Ümmet, Toplum ve insanların menfaati ve geleceği için gerekirse sansür yeniden gündeme getirilmelidir.
Anlayanlar için yine bir şiirimle yazımı noktalamak istiyorum:
AHLÂK DÜŞTÜ ÇUKURA
Ne söyleyem, ne yazam,
Geldiğimiz hale bak.
Daha nelere kızam,
Cehâlete bir mum yak.
CANAVAR OLDU DÜNYA,
LİMONSUZ KALDI BAMYA.
Nerde on beş milyon genç,
Yarattık diyordunuz.
Hayat oldu şimdi felç,
Lâiklik yiyordunuz.
AHLÂK DÜŞTÜ ÇUKURA,
RAĞBET ŞİMDİ UÇKURA.
Bu zemini kim yaptı,
Devirimci yobazlar.
Ruhta iman kayıptı,
Sövsen de utanmazlar.
KAPİTALDEN ELBİSE,
NEFİS KOŞTU O SESE.
Cepler, mideler dolu,
Kurtaramadık kolu,
Kolla sağ ile solu,
Gidiş Cehennem yolu.
YEDİK, İÇTİK, HEM AZDIK,
LAĞIM ÇUKURU KAZDIK.
Vermezsen dini ahlak,
Yolun sonu bu olur.
Alay edilir talak,
Cani, caniyi bulur.
KARDEŞ, EVLAT BİR MASAL,
OLUYOR ÇAĞDAŞ YASAL.
Okumayan bir nesil
İşte bu hale gelir.
KEMÂLİ durma deşil,
Kalem hakla yücelir.
CANAVAR İÇİMİZDE,
SPERBANK PİÇİMİZDE.
