Seçimlerden sonra bir aydan fazla süre geçti. Ülke yeni hükûmeti bekliyor. Bekliyor beklemesine de öyle kolay değil bu sefer. Çünkü bir çoğunluk hükûmeti için ya iki ya da üç pati bir araya gelmesi gerekiyor.
Cumhurbaşkanı görevi seçimden birinci çıkmış pati liderine verecek ve hükûmet kurma süeci başlayacak. Hala hazırda yani bu yazı yazılırken bu görev daha verilmemişti.
Bu arada son söyleyeceğimizi baştan söyleyelim. Cumhurbaşkanının bu kadar süre içinde bu görevi vermemesi benim kanaatime göre isabetli bir karardır.
Bugün 32 yaşından aşağı olan seçmen ya her seçimi kazanan bir partiye oy verdi ya da rey verdiği parti seçimi kazanamadı. Yine aynı yaş aralığındaki seçmen koalisyon ne demek onu da bilmiyor. Geçen süre en azından koalisyon terimi üzerinde epey söz duymuştur. Bu da yeni kurulacak ortak bir kabinenin kabulü için mühimdir.
Öncelikle seçimin net bir galibi yoksa da Ak Parti hatırı sayılır bir oy yüzdesiyle ülkenin an itibariyle ülkenin lider partisi olma özelliğini korumaktadır. Hem meclis başkanlığının hem de başbakanlığın bu partide olması siyasi ahlaka en uygun halidir.
Seçimin mağlubu ise kamuoyu yoklama şirketleridir. Zaten 1983 seçimleri hariç hiçbir seçimde tutturamadılar. Yani yüzdelik dilimi. Bu sefer de öyle oldu. Bütün kamuoyu şirketleri Ak partiyi tek başına iktidar gösterirken HDP’yi barajın altında gösterdiler. Hatta MHP’yi bile baraj altında gösteren şirketler bile vardı. Seçimde ise malum sonuç ortaya çıktı.
Kamuoyu şirketleri bu seçimle birlikte güvenirliğini kaybetti.
Seçimin akabinde manzaraya alışık olmayan seçmende bir tuhaflık meydana geldi. Daha ilk gün koalisyon kuruldu bile. Aralarında önemli sayıda Ak partililerin de olduğu bir grup Ak parti dışında bulunan partilerin ortak olacağı beklentisi vardı. Her şeyi Bahçeli’nin “Malum partinin olduğu yerde biz yokuz” demesiyle bozuldu.
O zaman geriye üç ihtimal kalıyordu. Üçünde de Ak Partili hükûmet modeli. Ancak bu iler evcilik oynamaya benzemiyordu. Siyasi ortaklık o kadar kolay bir şey değil ki…
Ak parti ya CHP’yi ya MHP’yi ya da HDP’yi yanına ortak alması gerekiyor. İlk iki parti daha makul gibi görünse de bu sefer CHP ve MHP’nin tavırları duruma şekil veriyordu. Durum biraz karışık yani.
Bir Ak Parti CHP ortaklığı daha geniş bir yelpazeye hitap etse de bakanlık dağılımına bakıldığında hatırı sayılı koltuğun CHP’ye gitmesi kesin. Bu durumda en makul gibi görünen Ak parti MHP ortaklığı gündeme gelse de bunun MHP açısından nasıl karşılanacağı tartışılır. Çünkü birkaç bakanlık verilen MHP’nin koalisyona girip girmediği bile belli olmaz.
O halde…
O halde en makul yol bir erken seçimdir. Tabii bu şahsıma ait bir görüş. Bir seçimin maliyetini, ülkenin uzun süre beklemesinin nelere mal olacağını, bazı kararları alınmasının gecikeceğini, kutuplaşmaların artmaya başlayacağını hep beraber biliyoruz. Madem bu kadar olumsuzluğa göre niye hala bir erken seçimden bahsediyorsun diyenler olabilir.
Olsun!
Hatta sonuçlarda bir değişiklik olmazsa bu bir zaman kaybı ve ekonomik bir külfet değil mi sorusuna verilecek cevabım var. Belki sonuç değişmeyebilir. Ancak seçmenin kafasında “Yeni bir seçim olsa belki bu parçalı tablo olmaz” diye bir düşünce var. Bunun için millete bir fırsat daha verilmeli sonuç değişmezse de “Gördünüz mü olmuyor işte, bunlar ortak olmaya mecbur. Bunu siz böyle istiyorsunuz” der milletin kafasındaki şüpheleri dağıtmış olursunuz.
Dedik ya bu bizim görüşümüz. Yine de her şeyi ‘meclistekiler’ nasıl isterse öyle olur. Boşuna mı “vekil” seçtiler. Neye “vekâlet” edeceklerini biliyorlardır her halde…
