HAYAT RODEO YAPMAYA BENZİYOR
Dün sevgili bir dost ile konuşurken, hayatın gönlünce olmasını dilediğimde, “Gönlümüzce olmuyor, ama…” dediğinde, gerçekten hayatın gönlümüzce olması için neler yaptığımızı konuştuk. Hayatın zorluklarının üstesinden gelmek, mücadele etmek, başarıyı yakalamak ve bunu her gün yılmadan tekrarlamak gerekiyor. Ümitsizliğe kapıldığımız anlarda bile, “sol memenin altındaki cevahiri karartmadan” devam ettirmemiz gerekmiyor mu?
Yazı yazmak paylaşmak ve çoğalmaktır. Ya konuşmak? Çoğalmanın ve paylaşmanın bir başka aracıdır. Dün sevgili dost ile konuşurken bunu bir kez daha yaşadım.
Hayat Rodeo yapmaya benziyor. Evcilleşmemiş ve çılgın bir hayvanın üzerinde, dizginleri elinizde birkaç saniye daha fazla tutabilme mücadelesidir hayat… Ve bunu her gün tekrarlamanız; çılgın ve evcil hayvanın üzerinden de düştüğünüzde ayaklarının altında ezilmemeniz gerekiyor.
Onun içindir ki; hayatın gönlümüzce olması için, her gün dizginleri elimizde tutabilmemiz gerekiyor. Ve onun içindir ki; her gün, o çılgın ve evcil olmayan hayvanın üzerinde birkaç saniye daha fazla kalabilmek için uğraş vermektir hayat. Bunu her gün yılmadan yapabilenler, başarıyı yakalıyorlar. Ve onların yüzlerini gördüğünüzde ümit ve yaşam azmi görürsünüz
Ve sevgili dost, hayatın bizim için neler yaptığı önemli değildir. Önemli olan hayatın gönlümüzce olması için neler yaptığımızdır.
