Güzel mi sevilir, seversen mi güzelleşir?
“Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında. Çay var içersen, Ben var seversen, Yol var gidersen.”
Aşık Veysel’den alarak yazıma yol vermek istedim. Büyük aşık, sevmek için çok şey aramamak gerektiğine vurgu yapıyor. İçersen çayın, seversen insanın güzelliğinin farkına varırsın. Yol da seni bekliyor yürürsen sevgin büyür doğaya doğru.
Güzel olan sevgidir aslında ve sevgi güzelleştir her şeyi.
Güzel kavramı ağırlıklı olarak; duygudan beslenerek oluşuyor, eğer duygu damarı canlıysa, devreye göz ve tat alma gibi belirleyiciler de girer ve sonra güzel olgusu beynimize yerleşir. O artık bizim; güzel annemizdir ya da güzel yârimiz. Ve ya güzel çiçeğimiz ya da güzel ineğimiz; çünkü gönlümüz, var olan yoldan yürümüş, yürüdükçe sevmiş ve sevdikçe güzelleştirmiştir.
***
Köyümüzün sevilen değerlerinden rahmetli Salih Hoca, yaşlı annesini, hava alması ve gezinti yapması için sırtında taşırdı. Bu anlamda ders alınsa erdemli tutumunu şu cümlesiyle başka bir boyuta da taşırdı: “Biliyor musunuz? Benim annem ‘Dünyanın en güzel kadınıdır’ çünkü ben, O’nu çok seviyorum. Bu hikaye iki taraflı ders veriyor; ‘Sevginin insanı nasıl güzel gösterdiği ve sevginin insanı nasıl güzelleştirdiği.’
***
“Sevgi mucizedir ve her şeyi güzelleştirir.”
***
Bir yeri seviyorsanız orası dünyanın en güzel yeridir, başkaları bu gerçeği anlamasa da olur. Sevgi ve güzellik, zaten öznel değil mi? Bunun için kuzguna yavrusu şahin görünmüyor mu?
***
Birini seviyorsanız, o dünyanın en güzelidir. Tarif edilebilir bir güzelliğinin, açıklanabilir bir sebebinin olması gerekmez. O sonuna kadar ve hakkıyla güzellik tahtına oturmuştur, çünkü O’nu o tahta oturtan egemen güç, sevgidir.
***
Bir canlıyı seviyorsanız, bitki ya da hayvan; onun, her geçen gün güzelleştiğini görürsünüz. Bitkinin çiçeğe, çiçeğin kokuya, arının bala kısaca sevginin, cana dönüştüğüne tanık olursunuz.
***
Güzeli aramak, boşuna emektir ve doğaya saygısızlıktır. Görebilen, sevgi kanallarını açabilenler için; bunca yıkıma rağmen, bir dünya güzellik var. Bunca yıkıma rağmen dünyayı güzelleştirmek elimizde, çünkü sevgi gücümüz var, güzelleştirme gücümüz var.
Güzeli arayan yorulur, çünkü bulamayacaktır, zira o, tatminsizlik duygusunun girdabındadır. Hep daha güzeli arayacaktır tabii ki kendi algısına göre ve sonuç mutlaka hayal kırıklığı ile sonlanacaktır. Farkında değildir ki sevmeyi becerebilse güzel yanı başındadır.
***
Yazımızı yine Aşık Veysel’den alarak bitirelim;
“Güzelliğin on par’ etmez,
bu bende ki aşk olmasa.”
Büyük ustaya saygıyla…
