GÖÇÜK
Her kafadan bir ses çıkıyordu
İmarcı say say diyordu
Mühendis kay kay diyordu
Depremci fay fay diyordu
Mütayit vay vay diyordu
Rüşvetçi hay hay diyordu
‘İstemem yan cebime koy koy’ diyordu
Vatandaş yeni evim saray diyordu
Sonunda depremcinin dediği çıktı
Fay kırıldı
Dağ bölündü
On şehir haritadan silindi
Yer çöktü yer yarıldı
Kanlı yaralar sarıldı
Şubat altı
Hava soğuk
Derin uyku enkaz kovuk
Sabah dördü gösterirken
Karlar güp güp serpelerken
Milyon dolarla satılan evler un oldu ufalandı
Borcu bile ödenmeden
Onca lüks tabutluğa döndü
Mütayit kaçarken yakalandı
Yüzyılın afatı dendi
Oysa dinlenseydi
Hep doğruyu söyleyen ilimdi fendi
En çok istenen çadır ve kefendi
Bu kaçıncı deprem efendi
Hani tedbir hani tebdil
Sil baştan bütün hatalarını sil
Dikkat kesil
Hepimizin ödü koptu ödü yarıldı
Kıyametler koparıldı
Yer oynadı yer yarıldı
Kan uykular bölündü
Her kul telefona sarıldı
Şehir şehir insanımız gitti
Bir o kadarı kurtarıldı
Gönlümüz kırık
Gönlümüz yaralı
Kimi öksüz kimi yetim
Kimi ağır yaralı
Hepimizin gönlü yaslı karalı
Mütayit: Müteahhit
Şükran Uçkaç Yargı Sazsızozan
18 Şubat 2023 Ankara
Not: Yemek dolapta ama yiyecek insan yok. İnsandan değerli ne var ki şu dünyada.
