Şiiri biliyorsunuz.
Bugünlerde çok yerlerde duymaya başladığımız bir şiir.Bu şiir nedense Baykal’ın başına gelenlerden sonra dilimde dolaşmaya başladı.
1998 de fakültemizde işletme bölümü diye adlandırılan kısmında ikinci kattan aşağıya inen merdivendeyken bir manzara ilişti gözüme.
Çok yakından tanıdığım bir arkadaşım tuvaletinin bulunduğu kısma giderken bir yandan ağlıyor bir yandan da gözyaşlarını saklamaya çalışıyordu.
Başörtüsü yasağı yeni icat edilmişti daha.
İlk günlerinde bazı hocalarımız derslerde ve sınavlarda bu uygulamaya riayet etmez veya işi sıkı tutmaz arkadaşlarda bu hocalarımızın derslerine başı kapalı girebilirdi.
Her bakımdan bir örnek hayat yaşayan dersleri ile davranışlarıyla herkesin takdirini kazanmış bu kız arkadaşımızın bu dokunaklı halini on iki yıl geçmesine rağmen
unutmuş değilim.
O arkadaş esnek davranacağını sandığı bir hocamızın ağır ve acıtan uyarısıyla karşılaşmış ve …
Sonrasını biliyorsunuz.
Bir yıl öncesinde hiçbir hocanın ve öğrencinin sorunu olmayan bu konu yıllardır kanayan bir yara olarak yaşamaya devam ediyor.
O yıl bu yasaklar katılaştırıldı.
Medyanın büyük bir kısmı esnek davranan hocaları ve fakülteleri gammazlayan haberler yaptılar.
Sonra ki yıllarda şu an dokunaklı görüntüsü ile dün yüreklerimiz parçalayan Nur hanımın sorgu odalarında ,başını örtenlere ağır işkenceler yaşatıldı.
Detaya girmiyorum.
Ben dün basın toplantısı sırasında gözleri ağlamaktan kan çanağı haline gelmiş bu hanım vekilimizi ve sayın genel başkanını seyrederken ,zihnimde o şiirle ,fakülte koridorlarına gittim.
Sizin başkanınız 411 vekilin oyuna rağmen halkın yüzde 80inden fazlasına rağmen başlarını örterek okumak isteyen insanların ,başlarını zorla açtırmıştı ya hani dedim ve sustum.
Son sınıfta eğitimini sona erdiren veya ülkesinden kaçıp başka ülkelere eğitime giden yani sürgün edilen onlarca mazlum ve mağduru sevgili vekilimizin kan çanağı gözlerinde gördüm.
Kaç kişinin bedduasını alıp kaç kişinin ahına muhatap olursan gidişinde böyle muhteşem olur dedim.
İnsanların hayalarıyla yaşamalarını zorba bürokrasi ve derin statükoyu da yanına alarak önlemeğe çalışmanın ,hayasız bir bedeli oluyormuş şimdi anladın mı?
Evet insanlar zulmetse de kader adalet ediyor…
Sorular ardı ardına geliyor arkadan …
Sizin hiç kızınızın başı zorla açtırıldı mı?
Sınavlara sokulmadığı oldu mu?
Eğitim hakkı zorbaca elinden alındığı oldu mu?
Bu soruların cevabını veremeyeceksiniz elbette?
Sizin cevabını vereceğiniz sorularımız da var.
Sizin hiç genel başkanınız hayasız bir kumpasın kurbanı oldu mu?
Sizin o genel başkanınız başları örtülü kızların okuyabilme hakkını- 411 vekilin onayına rağmen- , anayasa mahkemesiyle gasp ettiği oldu mu?
Evet diyeceğiniz bu iki basit sorunun birbiriyle ilişkisini görebilmeniz mümkün değil elbette.
Çünkü genel başkanınız istifa etti.
Siz kör oldunuz.
