Bazı anlar var, var olmanın, mutluluğu milyonlarla paylaşmanın, bir takımı tutmanın, başarısını görmenin ya da o takımı tutmasan bile uluslararası elde edilen başarıdan gurur duymak… Yüzünde hoş bir tebessüm, yüreğinde elde edilen başarı ile hoş bir gurur…
Boş böbürlenmek değil… Haklı ve büyük emekle elde edilmiş bir galibiyet ve başarı ile mutlu olmak…
Kim takar o anda büyük sorunlar varmış…
Kim takar o anda dünyada büyük sorunlar yaşanıyormuş…
Kim takar o anda savaşlar oluyor muş, siyasetçiler birbirlerine giydiriyorlarmış, borç varmış, alacak varmış, kim takar abi…
Galatasaray dünya devlerinden Juventus’u kendi evindi yenmiş.
Hemde gençliğimizde çamurlu sahalarda oynadığımız benzer görüntülerle oynanan bir maç… Futbolcuların inanmışlıkları, başarıya ki-litlenmeleri…
****
Önceki akşam kar yağışından dolayı ertelenen, iş yoğunluğundan dolayı maçın ne zaman oynanacağı bilmeyen ben bir rastlantıyla bulunduğum ortamda maçı izlemeye başladım.
Küt elektrikler kesildi. 21. yüzyılda, 2023 vizyonu olan gerçekten son 10 yılda büyük işler başarılmış ülkemde elektrikler, dünyanın en büyük metropollerinden biri olan İstanbul’un üç dört ilçesinde 30 saat sular kesiliyordu.
****
Hemen bulunduğum mekanın karşısında ki cafeye..
Maç heyacanıyla bir köşeye pardon tamda ortaya oturdum.
Sigara içilen yer ağzına kadar dolu… Bense sigara içilmeyen salondayım… Tek tük insan oturuyor. Maçın heyacınıyla kalbim küt küt atıyor…
Sahada ise inanan 11 adam… Tüm emekleriyle, tüm hünerleriyle oynuyorlar… Resmen savaşıyorlar… Dakikalar hızla geçiyor… Sahanın ağırlığından dolayı olmadık bir şekilde gol yiyebiliriz.
****
Ama çocuklar mücadele etmiyorlar resmen savaşıyorlar.
Drogba kafasıyla topu kesiyor, Sneijder maçın bitmesine 5 dakika kala attığı golle 1-0 önde. Bense havalardayım…
Birkaç dakika sonra Burak öyle bir gol kaçırıyor ki, saç baş yolduruyor. Burak o golü atsa son bir kaç dakikayı diken üzerinde seyretmeyeceğiz.
****
Fenerbahçe Galatasaray’ı uzun süredir yeniyormuş, Fenerbahçe’yi ise yenemiyormuşuz!
Kim takar…
Şampiyon Kulüplerde, uluslararası arenada final oyna, başarılı sonuçlar al yerelde ise şampiyon olma… İkinci ol.. Ne fark eder.. Asıl başarı uluslararası başarılar… Küresel dünya böyle birşey işte…
Galatarasay sahada mücadele ediyor, oynayanların tamamı Türk değil. Ancak başarıdan tüm Türkiye gurur duyuyor.
Fanatikler hariç tabi…
Galatasaray yenilse bundan mutluluk duyacak, Fener yenilse bundan mutluluk duyacak Galatasaraylılar unutmamak kaydıyla.
Galibiyet ülkeyi sevince bozuyor. Kar yağmış, dışarıda soğuk varmış. Kim takar yüreklerimiz sıcacık olmuş.
****
Bugünkü futbol endüstrisi, yeni küresel dünyanın bir sonucu…
İtalya’da ve başka ülkelerde dev takımların sahipleri başka ülkenin yurttaşları…
Eski dünyada olsa ülkenin ulusal takımını yabancı biri alsa yer yerinden oynardı.
Bugün ise kimsenin umurunda bile değil…
Yine ülkelerin ulusal takımları bile artık saf o ülkenin oyuncuları değil.
Futbol gelecek dünyanın nasıl olacağının en kolay izlenebileceği arena.
Ve gelecek dünyanın habercisi futbol…
Sonuç olarak aynı galibiyeti Fenerbahçe, Beşiktaş da olsa ben yine aynı sevinirdim. Ancak bir Galatasaraylı olarak sevinmek ise bir takımı tutmanın ayrıcalığı..
Tabiki aynı zamanda diğer takımları tutanların kıskançlığı…
Nede olsa kıskançlık rekabeti getirirmiş…
Hani diyorum Fenerbahçe, Beşiktaş, Trabzon’da aynı mutluluğu yaşabilselerde, Türkiye Cumhuriyeti’nin bir yurttaşı olarak aynı mutlulukları bize yaşatsalar… Fena mı olur?
