” Kızdır kızdır sahur aşı” diye bir deyim vardır! Yani tembel kişilerin yaptıkları… Bir yenilik yapmaktan, yeni yemek çıkarmaktan üşenen, imtina eden tembeller için söylenmiştir! Ramazan ayında özellikle sahurda dar zaman dilimini bahane ederek, önceki günlerden kalan bayat yemekleri tekrar tekrar ısıtıp hane halkına sunmak anlamına gelir… Bu bayat yemeklerden kimi kez zehirlenmeler olduğu gibi, yemeyip aç karnına yatanlar bile olabilir…
Türkiye’de bu deyim güncelliğini hep korudu!
Olayların tekrarı anlatılıp duruldu.
Her anlatıldığında da üzerine konularak, abartılarak anlatıldı! Yalan yanlış denmedi! Gereği de yapılmadı.
Geçmişe takıldık kaldık! Geçmişteki olaylardan bir türlü kurtulamadık! Kurtulamadık çünkü gereği zamanında yapılmadı! Yanlışı doğrusu anlaşılmadan alkışlandı, rafa kaldırıldı…
Kanun devletinde kanunsuzluklar yapıldı, yanlışına doğrusuna bakılmadan, araştırılmadan vatandaşlar asıldı… Öldürüldü… İşkenceler gördü!
Peki ne oldu? Kime kaldı?
Bugün haklı olarak İTİBARLARI iade ediliyor… Geçmişe dönük davalar açılıyor! Üzerinden 10, 20, 30, 40 hatta 50 yıl da geçmiş olsa, Yanlış yapanların üzerine gidiliyor. Yargılanmaları isteniyor.
Demek ki yanlış görmezlikten, duymazlık gelmemek gerekiyormuş! Cezasını o dönem vermek gerekiyormuş…
Bakınız bugün konuşulanlara. Bir adım ileri gitmek, geleceği konuşmak, işte bu boşlukların bir daha yaşanmaması için oturup anlaşarak kanunları çıkarmak yerine, hep gerilere doğru gidiyoruz!
– Turgut ÖZAL öldürüldü… – Eşref BİTLİSLİ’yi ben öldürdüm… – Ben olmasam nah öldürürdünüz ! – Kıbrıs’ta Cami yakıldı… – Güneydoğu’da şu oldu… – Doğuda bunlar oluyor… – Kuzeyde bilmem ne var… – PKK ile pazarlık yapıldı… – Terörist başıyla görüşüldü… – Af çıkacak… vs.vs.
Ha bire kaşıyıp duruyoruz!
Biraz değil çok çok sapla samanı da birbirine karıştırıyor, elma ile armutları altalta birlikte topluyor, bu vatandaşın kafasını allak – bullak ediyoruz! Frekans karıştırıcısı Cemırlar (Jammer) bile bu kadarını başaramıyor! Helal olsun bize!
Peki o günü neden konuşulmadı, yargıya yardımcı olunmadı, yargı çözmedi? Koskoca ÖZAL, Cumhurbaşkanı, sonradan milletvekili olan oğlu neden konuşmadılar? Neden sustular? Şimdi neden konuşuyorlar? Kızdırılan sahur aşı gibi neden getiriliyor gündeme? Kime ne faydası olacak? ÖZAL‘ı, MUMCU‘yu, İPEKÇİ‘yi, Sivas’ta katledilenleri geri getirebilecek mi? O günü katilleri neden araştırılıp gün yüzüne çıkarılmadı? Neden tozlu raflara kaldırıldı?
Dahası var! Olaylar; çıkış ya da oluş zamanındaki durumlarıyla oluşumlarıyla hiç tartışılmıyor! Tabii ki yanlış yanlıştır. Yanlışın evveli ahiri elbette ki olmaz. Amma, Türkiye’nin 20 – 30 yıl öncesi, hatta 10 yıl öncesi böylemiydi? Kanunları yerli yerine oturtulmuş muydu? Oturtulmuş idiyse, hukuk diyor isek neden bunları bugün değiştirme ihtiyacı duyuyoruz?
Demek ki kanunlarımız yeterli değilmiş! Bundan kaynaklanan açıklardan girenler de işte bugün tartışılan durumları yaratmışlar…
Peki bugün, o dönemlerde yapılan yanlışlıkların tekrarı yaşanmasın diye, dur demek için, değiştirmek için neden temsilcilerimiz bir araya gel(e)miyor? Sınırlı sayıdaki 26 maddecikle TÜRKİYE huzur bulacak mı? Herşey bu 26 madde de mi saklıydı? Tabii ki değil. Kızdırılmış Sahur aşı yapmamak için, daha bir sürü değişmesi gereken kanun var! Referandum yerine tümünü meclise getirip tartışmak ve doğruyu bulmak gerekmiyor mu?
Sözün Özü!
Her geçen gün milletimizin zararına! Bugün söylenmediği, çözümü aranmadığı için yarınlarda yine yargılanacak bir sürü insan çıkacak! Bugün 30-40 bin insanın ölümünden sorumlu tutulanların bile affedilebileceği düşünülüyorsa, (!) o zaman kanunların sil baştan ele alınıp değiştirilmesi ve İNSANIMIZA göre ayarlanması gerekmiyor mu?
Bundan kaçan siyasetçi olabilir mi?
