Çocuk yaşlarımda İstanbul’da İ.E.T.T otobüslerine bindiğimde otobüs şoförünün önündeki kumanda panelinde bir levha asılırdı “yeni motor alıştırma sürecinde” diye yazardı levhada. Ben de sordum:
-Bu ne demek diye?
Şoför:
-Revizyona giren motor revizyondan çıktıktan sonra tam randımanlı çalışmayabilir. Buna karşı “dikkatli olun ve endişe etmeyin!” anlamına geldiğini söyledi. İşte evlilikte de böyle bu bakış açısıyla tabi.
Evli çiftlerin önemli bir kısmının daha evliliklerinin ilk yılı dolmadan birbirinden ayrılmaktadırlar. Oysa ki her yeni birleşim bir alışmayı gerektirir. Evlilik her iki metabolizmanın maddi/manevi bileşimidir. Evliliği ‘her iki metabolizmanın maddi/manevi bileşimidir’ diye tanımlarsam (tabi bu evlilik formalite veya mantık evliliği değilse) metabolizmaların fiziksel, kimyasal ve psikolojik uyumu için her bir tarafların(çiftlerin) birbirlerine karşıda anlayışlı ve özverili olması gerekmektedir. Tabi bunun için en başta çiftlerin geçinmeye niyetlerinin olması gerekmektedir. Eğer çiftlerin geçinmeye niyetleri varsa bileşim veya kaynaşım sürecinde sadece anlayışlı değil aynı zamanda dikkatli de olmaları gerekir. Bu süreçte gösterilecek özveri belki de çok iyi anlaşacak, ölene dek çok iyi bir evlilik sürdürecek çiftlerin daha yolun başında birbirini kaybetmemeleri açısından çok önemlidir.
Yalnız belki düzelir mantığıyla tarafların birbirlerinin temel karakterlerinin değişmesini beklemek yanlış olur. Tabi mümkünse çiftlerden birisinin diğerine hatalı bir veya birden çok davranışını tolere edip etmeme konusunda kendisi karar verecektir.
Bu birlikteliklerde ilk birkaç sene hep veren veya özveri gösteren tek taraf ise bu zaten “kullanma”, “kullanılma” olacağından dolayı bu duruma kullanılan tarafın ne derece göz yumacağı ise olsa olsa bile bile ladestir. İşte bu tip evliliklerden “birlikte gelişme” ortamı beklenemeyecektir.
Öğrenme ve gelişme bir süreç ise bu süreçte tarafların birbirlerine katacakları artı değerler hem kendilerini hem birlikteliklerini güçlendirecektir. Taraflar eksik veya aksak yönlerine karşı direnme veya tahammüllerinde de yine birbirlerini geliştireceklerdir. İşte bu ortamdaki evlilikler hem bir öğrenme hem de bir eğitişim ortamı oluşturacaktır.
Böylesi evlilikler, hem kişiler için, hem çocuklar için, hem ebeveynler için hem de toplum için okul hatta ekoldür. Pek doğal olarak böylesi ailelerden sürekli olarak topluma artı değer üreten nesiller yetişecektir.
Toplumumuz için bilinçli ve aydınlık yarınlar temennisiyle.
Esen kalınız.
Not:
Bu yazı, www.bilgiagi.net, www.bilgievreni.com, www.gazetecanik.com,
www.kamudanhaber.com, www.siyasalforum.net, www.ahmetfidan.com ile, Halkın Sesi, Gazete Canik vb. kağıt bası gazetelerde yayınlanmaktadır. Yazarın izni olmaksızın başka hiçbir yayın organında kaynak veya dipnot göstermeksizin kısmen veya tamamen alınamaz, çoğaltılamaz.
slm. Ahmet bey peki Evlilikte fedakarlık nereye kadar olmalı?
Neden insanlar evlenmeden önce kendilerini gizler?
Kadınlarda önceliği olan psikolojik ihtiyaçlar;
Sevgi ve şefkat ihtiyacı
İlgi ve destek ihtiyacı
İstendiğini hissetme ihtiyacı
Terk edilmeyeceğine inanma ihtiyacı
Çocuklarını büyütme sorumluluğunu paylaşma ihtiyacı
Açık iletişim ve danışma ihtiyacı
Güvenlik ve korunma ihtiyacı
Takdir edilme ve onay ihtiyacı
Evde eğlenme ihtiyacı
Parasal güven ihtiyacı
Erkeklerde önceliği olan psikolojik ihtiyaçlar ise;
Özerklik (bağımsızlık) ihtiyacı
Kendine güven ihtiyacı
Cinsel mutluluk ihtiyacı
İlişkilerde sınır ihtiyacı
Saygı görme ihtiyacı
Mücadele ihtiyacı
Yetilerine inanma ihtiyacı
Adil davranma ihtiyacı
Dışarıda eğlenme ihtiyacı
Parasal özerklik ihtiyacı
Aşk evlilik için ne derece gerekli ve yeterli? Aşkla başlamış bir evlilik neden hüsrana uğrar ya da sadece “aşk” evliliği nereye kadar yürütür?
Evlenipte mutlu olanyara mutluluklar diliyorum.
Ahmet bey kaleminize ve yüreğinize sağlık.
Sevgilerimle esenlikler diliyorum…
Benim evlilik konusundaki tavrım ve tercihim her zaman aşk evliliği yönündedir. Aşk evlilikleri görünüşe göre diğer tercihlerden daha kısa sürüyor gibi ama mantık ve maddi planlı evliliklerde bana bir iş sözleşmesiymiş gibi geliyor. Hele kimilerinin bakış açısıyla eş değil hizmetçi arayanlar yada cinsel fantezi arayanların evlilikleri bence istismardan ibarettir. Aşk başka bir şey ve zor bulunuyor.
ellerinize sağlık hocam tavsiyelerinize zamanı geldiğinde uyacağım..
Günümüzde artık evlilikler ilk gençlık yıllarında yapılmıyor..Karakterlerın ve kişiliklerin tam manasıyla olgunlaştığı dönemde ıkı zıt kutup biraraya geliyor..Sabır çok önemli tabı ama neye niçin sabrettiğini bilmek en önemlisi…
Evlilikler eskisi gibi çıkış kapısı değil artık-istisnalar muhakkakkı var-Bireylerın ekonomik özgürlükleri var,kendişerine ait hayatları var…Bu kadar varlığın içinde bir yabancıya!!sabretmek zor geliyor bazılarına…
Evlilik yalnızca atılan bır ımza değil hayat arkadaslığı olunca birde bunun içine sevgi eklenince asıl manasını buluyor…