Covid 19! İlk başta uzaklarda olan ama bize gittikçe yaklaşan, yaklaştıkça kaygılarımızı arttıran tüm dünyanın sorunu.
Belki de evrenin bize mesajıydı. Savaşları bırakıp hiç bir ayrım yapmaksızın insan olduğumuzu hatırlamamızı sağladı. Sen ve ben değil biz ve insanlık diyerek yola çıkmaya başlayacağız, buna inanıyorum.
Diğer taraftan çok sevgili sağlık personelleri için yapılan ışık açıp kapatma, alkışlamak bence anlamlı. Aramızda yaşayan süper kahramanlara pozitif enerji verdiğini düşünüyorum. Bununla birlikte aslında onların kıymetini her zaman bilmeli ve bir pandemi (salgın) hali yokken de saygı göstermeli ve sağlık anlamında bize verdikleri hizmetlerde zorluk çıkartmamalıyız. Bugün alkışlayıp destek olduktan sonra yarın yine her kademeden sağlık personeline şiddet uygulayacaksak boş verin ışık açıp kapatmayı, boş verin onları alkışlamayı!
Salgın döneminde bir şeyi daha fark ettik değil mi? Yaşadığımız dünyanın artık daha temiz olduğunu herkes fark etmiştir diye düşünüyorum. Önümüzde sağlığımızı, hayatımızı tehlikeye atan virüsün olumlu getirilerinin olduğuna inanıyorum. SOSYAL MESAFE kavramı günlük yaşamın bir parçası oluverdi. Eminim buna benim gibi sevinenler olmuştur. Biz sıcakkanlı bir toplumuz, sevgi dolu, paylaşmayı seven insanlarız kabul ediyorum. Bu kültürel özellikleri bırakalım da demiyorum. Lakin tanımadığımız insanlar ile de bu sınırlar pek ayrışamıyor gibi geliyor bana. Şu an da bunun alışkanlık haline gelip devam etmesini arzu ediyorum. Sokakta yürürken çarpışmadan gidebilmek, bankamatikten para çekerken hiç tanımadığımız birinin nefesini ensemizde hissetmemek harika!
Olumsuzlukların içindeki olumlu yanları bulmaya çalışıyorum diye Polyanna olduğumu düşünmeyin lütfen. Bu zor günleri yaşarken kendimizi eve sığdırıyoruz belki ama kirli çamaşırları sepetlere, bulaşıkları bulaşık makinesine, yıkanan çamaşırları iplere sığdıramıyoruz. Mutfak bölümü ise almış başını gidiyor, otel mutfakları ile yarışıyor gibi. Sanırsınız ki 1000 kişilik otel mutfağı. Kendimiz için ayırdığımız zamanlarda olmuyor değil hani! Benim için bir kahve içmek keyiftir. Bunu yapmam neredeyse öğle vaktini buluyor olsa da ailemin iyi olduğunu bilmek, evimin içindeki huzurun tadına varmak bana kendimi iyi hissettiriyor.
Canım anneler evde zamanı nasıl geçireceğinizi zaman zaman şaşırıyor ve çok yoruluyorsunuz. Gerçekten olağanüstü bir hal dönemindeyiz ve elimizden gelen her şeyi yaptıktan sonra mutlaka her evde çocuklar ekrana daha maruz kalmaya başladı. Ders için, oyun için, film izlemek için. Ekrana çok maruz kalmamaları için yine çabalamalıyız ama beraber izlenecek filmleri de kaçırmamalıyız. Evde sinema keyfi diyerek eğlenceli filmler bulmalı, filmdeki karakterler ve olaylar hakkında sohbet ederek çocuklarla ekran başında geçirilen zamanı anlamlı hale getirebiliriz. Zaman içinde gördüğümüz bir durum var çocuklarla oyun oynamak önemli ama hepimiz aynı şekilde oyun oynayamayabiliriz. Bu durumlarda çocuklarımızın bize oyunda rol vermesini isteyip, repliklerimizi yazmalarına izin verebiliriz. Çok oyun oynayamıyorsak yaptığımız etkinliklere dahil edebiliriz. Belki daha çok mutfakta zaman geçirilen şu günlerde yemekleri beraber hazırlayıp, yeni tatlar keşfetmeye çalışarak eğlenceli, öğretici zaman geçirebiliriz. Bir şarkıyı açıp dışarıdan bakınca saçma sapan görünen hareketler ile dans edebiliriz. Dikiş dikmeyi deneyebiliriz belki… Daha çok hikâye okuyup beraber resimler yapabiliriz.
Covid 19 gidene kadar evlerimizde kalmaya devam edip aile olmanın tadına varmak lazım. Yaşadığımız sorunlar hepimiz için var, bunlarla baş etmenin yollarını kendimiz bulmaya çalışmalıyız. Zaman zaman içimizde hissettiğimiz sürekli evde kalmanın getirdiği olumsuzlukları arkadaşlarımızla paylaşıp rahatlatmalıyız kendimizi. Bunlar benim için de kendime aldığım notlarımdır.
Sağlıkla kalın.
Sevgilerimle…
SEDA KARA
Çocuk Gelişimci Anne
