Şiirden korkulmaz hanımlar, beyefendiler.
Görünce dizeleri peşi sıra, bir kaşıntıdır tutuyorsa sizi, ateşiniz yükseliyor geriliyorsa deriniz, sevgisizliktendir hanımlar beyefendiler.
Cemal Süreya okuyunuz.
Seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Özlemişsinizdir. İllaki değil sevgilinizi, uzaktaki bir dostu, kardeşi. Kim bilir yakında belki o kişi.
Edip Cansever okuyunuz o halde.
Bir hüzün kaç kişinin hüznü olurdu
Çıkarsak toplamak yerine
Her hüzün başka türlü olurdu
Ne yaparsan yap saati kurma
Öyle dağıldık ki hepimiz
Her günün geçmesi bir gerçek oluyor
Seninle her uzaklık gibi böyle..
Korkmayınız.
Çocuklarınıza da okuyunuz, mutlaka okuyunuz.
Derslere sığar diye beklemeyiniz; sığar mı bu yaramaz. Bırakın nüfuz etsin kelime kelime; şiir herkese iyi gelir.
Çalıştığım okulda biri yada birileri de “iyi gelsin” istiyor.
Koridorların en görünen ve en bakılmayan köşelerine, herkese dokunan sınıf kapılarına, en soğuk ifadelerin kopyalandığı fotokopi odasına, el ele tutuşularak inilen merdiven tırabzanlarına…
Her yere herkesten “şiir” bırakıyor.
İlk karşılaştığımda, 177 cm utandım.
En son ne zaman okumuştum A.Kadir’den?
Şanslıydım halbuki. En erken ben tanımış olabilirdim A.Kadir’i. Ortaokuldaydım, Türkçe dersi öğretmenimiz şu dizelerini okumuştu sınıfa girer girmez;
Ama ne bir dost var yanımda dinleyecek,
ne bir yolcu,
ne bir düşman.
Hem pek acıklı olur benim türküm,
böyle bir ağlayıp
bir güldüğüm zaman.
Ne güzel yazmış demiştim, melodisi gelmişti kulağıma hemen. Sonra nicesini öğrendim yazanların, melodilerin.
Şimdi size bakıyorum hanımlar beyefendiler, biri veya birileri şiir bırakıyorsa yolunuza illa ki değildir aşktan, savaştandır belki, sonra barıştandır. Hem ne biliyorsunuz, kaybettiği uçurtmasını bulmuştur da coşkun sevinci ondandır. Adalet arıyordur, bir sözü bir kaşı-gözü savunuyordur. Hem diyelim ki aşktan, ne güzel olurdu aşktan yere yazılsaydı tüm şiirler…
Unuttuk demeyin kaybolan uçurtmaları, adalet arzusunu.
Ne çabuk?
Bıraktığı yere birkaç dize de siz bırakın.
Sanmayın ki ana diliniz aynı diye herkesi anlayacaksınız; bazen “kısa ve öz”ce anlaşır insanlar, “hem güçlü hem cılız duygular”ca anlaşır.
Yarın ilk işim Didem Madak’tan yazacağım:
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım
Korktunuz mu yoksa?
