Öykü Tefrikaları

Evi güney yamacın, düzlüğüne yakın yerdeydi. Çevresi tamamen ormanla kaplıydı. Dışarıdan biri bu düzlükte ev olduğuna inanamazdı. Emekli memurdu. İnsanlardan...

Soğuk aylarda solgun ve çalı şeklindeki bitkileri gördüm. Zor farkında oldum, sarmaşığın, ortancanın, hanımelinin ve sümbülün. Yol kenarından dalgaların geldiği...

Aile içinden basit nedenlerle başlayan kavgalar ailenin yıkılmasına ve dağılmasına neden oluyor. Daha sonra bu kavgalar büyüyor çocuklara yansıyor ve...

Vefa kelimesini bilmeyen veya duymayanımız yoktur. Lafzen tam olarak izahta güçlük çeksek bile ruhen anlarız kelimenin manasını. Aslına bakılırsa günümüzde...

Dalda olgunlaşmasını beklemek zorundaydık. Çünkü babam, “Ham elma yenmez,” Derdi. Biz de aksine dalında yeşil iken yemeye bayılırdık. Dökülenlerin hepsi...

Göç etti büyük şehirden, baba ocağına. Aradan geçen onca yıla rağmen. Göç etti ya bir de içine sor. Tükürdüğünü değil...

“Ali Bekka hazretleri çok ağlardı. Öyle ki, gözyaşı tuzlu olduğu için yüzünde (aktığı yerde) iz bırakmıştı. Gözü devamlı aktığı için...

Yıllar mı kayboldu, yoksa biz mi zamana kayıtsızdık. Düşünemedik, karşılaşacağımız fotoğraf karesini. Gelecekti önümüze fotoğraf karesi, duvardaki tablonun köşelerinde. O...

Bir ideolojinin peşine takılıp yaşamak, hissimizi okşayan bir şekil, “Modern kölelik.” İnsan farkında olmaz mı? köle gibi yaşadığını ve köle...

Sebzeye ayırdığı toprağın büyük kesimi domates içindi. Pazarda yüksek fiyatta satılması köydeki aile içi üreticiyi üzüyordu. Duygusallığını esas alıp domatesi...

Uçmak dere mevki, tipik bir coğrafi şekil diyebiliriz. Çünkü deniz ile arasında bir yol kadar mesafe var. Hemen kayalık tepeler...

“Yalnızlık tek kelime söylerken kolay İçini ateşler yaksın da bir gör.  Akşam olsun güneş dalsın uykuya Yıldızlar semaya bir çıksın...

PAZARA KADAR DEĞİL, SEVGİMİZ BİZİM 1954-1955 eğitim yılında “Aksu Köy Enstitüsü”nün devamı olan “Aksu Öğretmen Okulu”nda 2. sınıf öğrencisiydim. Türkçe,...

Yıllarca güneşi ve yağmuru gölgesinde karşıladık. Dibine vardığımız o ağacı şimdi bile anıyorum. Gölgesi çoğu zaman, çocukça isteklerimize ve hissettiklerimize...

Mahallenin çaycısı yalınayaktı. Ayağına terlik dahi giymezdi. Çocukluktan beri alıştım, diyordu. Herhalde ayağına bir şey de batmıyordu. Çaycı, insanlar evinden...