Öykü Tefrikaları

İstanbul'da yaşadığım yıllarımdan kalma bir anımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Yıl 1988... Aylık maaşımı almak üzere bankama gitmiştim. İçeri adımımı atar...

Diğer bölgelere vakıf değilim ama Karadeniz’in vazgeçilmez ahşap yapılarındandır. Bundan yarım asır önce insanlar yiyeceklerinin çoğunu satın almaz kendisi üretirdi....

Çocukluğumdan beri seyahat etmeyi seviyordum. Küçükken “seyyah” olacağım dediğimi hatırlıyorum. Fakat bu sevgi şimdiye kadar uygulamaya konmamıştı. Buna rağmen kısa...

Yıllar önce sunduğum bir TV programına biraz renk, biraz da farklılık katmak amacıyla 'sosyal deney' yapmak istemiştim. Bunun için de...

El kantarını uzun yıllar önce kasabaya gelen, bir eskiciden almıştı. El kantarı çok az kullanılmıştı. Mereğin rafında duruyordu. Meyve tartmada...

Köyün çobanı, atın üzerinde, köy ağası gibiydi. Yalnız elindeki değneği dikkatlerden kaçmıyordu. “Ben doğdum gün doğdu,” garip anam öyle der...

Kesin sizin de böylesi anlarınız olmuştur. Ne zaman bir şeyi tüm yüreğinizle isteseniz hiç beklenmedik bir anda size verilir. Bir...

Unutmak, Tanrının insana verdiği en büyük ikramiyedir, diye düşünüyorum. Özellikle geçmişte yaşanılan tüm olumsuzlukları ve acılı günleri unutmak... Unutmak; Cemal...

Küçük ama şirin bir ev kiralamışlardı. Böyle bir dairede oturacakları için birbirlerini kutladılar. İş yerlerine yakın olması da harika bir...

Dün akşam yine gördüm. Önünden yürüdüm geçtim. Masum bir kız. Geçen yazımda bahsetmiştim. Bir karton kutuyu tezgah yapmış, kendi emeği...

Kara ateşin dumanı aşhaneyi sarmıştı. Kapı ve küçük pencere açık olduğu hâlde aşhanede göz gözü görmüyordu. Nine postunda oturmuş, ayaklarını...

Çantasını sırtladığında heyecanlıydı. Hayalindeki tatil köyüne yola çıkıyordu. Akşam saatlerinde dinlenme tesislerine varacaktı. Rüyalarının tatil köyü ve sakin bir deniz...

Düşük gelirlilerin yaşantılarını, incelemek amacıyla kurgulanan senaryo da oynamak üzere, tıp fakültesi hocalarından bir çifti seçmişlerdi. Çift psikiyatri hocasıydılar ve...

Aşağıda benzerliği olan iki öykü, içselleştirilerek okunursa duygusallık ağır basar kanısındayım. AĞLATAN KAFE’NİNİ KAHRAMANLARI YA DA KENDİ TRAJEDYASININ KAHRAMANI OLANLAR...

Gerçek sevgi, gözle görülmeyen yürekle hissedilendir. Sevgi, sabırla, zamanla yoğrulan bir emek, bir fedakarlık olduğunu anladığımızda fark edilir. Ama yürek...