Dört Dörtlük Oldum Ben Bugün

Yine aylardan Kasım. Bugün itibariyle dört dörtlüğüm ben artık. Kimse dört dörtlük olamaz denir ya, olur aslında. Her 44 yaşını kim görmüşse dört dörtlüktür aslında. Gerçekten Kasımda mı doğdum bilmiyorum esasen. Saatinden, gününden geçtim, ayından da geçtim artık. Mevsimini bari bilseydim mevsimsiz kalmaz bir mevsimi olurdu ömrümün.
Merakla “ne zaman doğdum” diye sorduğumda “Aktarma zamanı ekimde doğdun” diye cevap verirdi rahmetli anacığım. Aylardan ekim mi? Yoksa ekim, dikim zamanı mart mı nisan mı bilemedim. Babama sorduğumda ise tek cümleyle “bilmiyorum” oldu cevabı. Bin bir ümitle beni yakinen tanıyan yaşlı insanlardan öğrenmeye çalıştım ama sonuç nafile.
İlkbaharda doğdum belki de ama kimlikte yazılanı benimsedim hep. İlkbaharım sonbaharım oldu. İlkleri yaşayamadan sonlara geldim. Ya hep, ya hiç dedim. Hepler uzak oldu hiçleri yaşadım çoğu zaman. Hiçlik hiç olsa da bazen çok şeydir aslında. Hep(e) saydığın bilmezken kadir kıymetini, hiçe saydığında seviyorsa hiçinken bilir kıymetini. Sen giderken o sana gelir. Kim bilir belki ahir ömürde, belki de ahir ömür sonrası ahrette…
Artık iyice benimsedim. En güzel aşkların yaşandığı Kasım ayı doğduğum ay. En güzel aşklar ayrılıkla biter ya, belki de bu yüzden hep yarım kaldı ayrılık getirdi bana aşklarım. Tek kaldı hep bir yarım. Tek sayıları sevdim hep üç, beş, yedi, dokuz diye. Kasım kasım kasılmadım kasımda doğdum diye. Ama kasıp kavurdum, kavruldum hayata inadımla, haksızlığa isyanımla, aşklarımla. Savruldum, savurdum hazan rüzgarlarıyla… Sonbaharımı yaşadığım ilk demlerimde yeni başlangıçlarım olacak kışıma hazırlanırken. Doğanın ölüp tekrar dirilmesi gibi, bazı sonlar en güzel başlangıçların muştusu olur. Suskun sabreyleyip, bekleyerek görmek gerek muştulardan payına düşenleri…
Dört dörtlüyüm artık. Güçlüyüm, Kararlıyım, Sabırlıyım, Merhametliyim içimdeki sonsuz sevgimle… Kasım doğumluyum kolay mı kasılmasak ta kasar insanı kaskatı. Kasımpatı çiçekleriyle, hazan yapraklarıyla, güz yağmurlarıyla, sonbaharın ılık esintisiyle, tabiat ananın sunduğu en güzel renkleriyle ne güzel olur doğa kasımda. İçimizi, tenimizi ısıtan güneşli günlerin sonudur kasım. Son aşkların demlenme saatidir. Bu ayda doğa candır, can katar cana. Doğada perçinleşir en güzel hisler. Sıcacık sımsıkı sarılırsın başını göğsüne bastırarak sevgiliye. Bir olur yürek atışları sevdiğinle. Apaydın olur dünya gözlerini kapattığında bile. Düşer serçe yüreğine sevgilinin sevgisi. Susar dudaklar, konuşur hisler, en tatlısından. Sadece sevgi sözcükleri vardır hissin sükut dilinde.
Dört dörtlük yaşa geldiğimden mi burçlar yer değiştirdiğinden mi bilmem daha dengeliyim bu aralar. Akrepken terazi olduk, dengeli dengesiz giderken dengeyi kurduk. Ne güzel bugün dört dörtlük oldum. Hiçbir hata yapmak yakışmaz bana, dört dörtlüklerle bile. Yazılan dörtlükler gibi düpdüzgün olmalı 44’lü yaşım. Daha çok dört dörtlükler yazmalıyım mükemmel ama yarım kalmayan. Tam olmalı artık eksik bıraktığım dizelerim, aşklarım. Yola devam etmeliyim yine ya hep, ya hiç ilkemle…
Bugün tüm doğanlara selam olsun. Doğanın güzelliği üzerinizde olsun.