Yerli süt üreticileri, süt ürünleri pazarını elinde bulunduran tekeller tarafında, üreticilerin sütünün çok ucuza alınmasından haklı olarak şikâyet ediyorlar.Hayvansal tarımı desteklemeyen siyasi iktidar, süt üreticisi ile alıcı tekelleri karşı karşıya getirdi.
Meydanı boş bulan yabancı ortaklı tekeller, süt üreticisinin üzerine abandılar. Kendi karlarından fedakârlık etmeyen bu tekeller, üreticinin emeğini ucuza kapatma peşindeler.
Bizim şakirtler, kapitalizmin her türlü kural, kaide ve kazanç düzeneklerine uymada herkesten önde hareket ederler. Kapitalistleşerek dünyevileşirler. Piyasalaşarak Batı emperyalizminin emrine girer mafyalaşırlar.
Ama iş domuza geldi mi, işler karışır.
Son günlerde, yabancı tütünlerin domuz kanı ile işlendiği üzerinden bir tartışma yürütüldü.
Bu tartışma bile, samimi İslami kesimin nasılda öndersiz olduğunun, daha doğrusu önderlerinin onları nasıl satıp Hıristiyanlar(emperyalizm) ile işbirliği yaptığının göstergesidir.
Tütünümüz varken tütün yabancı tekeller tarafından ithal edildi. Tütün ekim alanlarının çoğu kapandı. Tütün ve süt ürünlerini üretenlerin bir sendikası ya da F-Tipi örgütü olmadığı için ortada kaldılar.
Aslında bu görev ulus devletindir. Sivil toplum kuruluşu mantığı öyle ilerledi ki, biz bile süt ve tütün için kollayıcı örgüt arıyoruz.
Yönetenler emperyal tekellerin yanında olursa, o tekeller kendi tütününü, kendi sütünü ya da kendi süt ürünlerini bizim pazarımızda satarlar.(Tarımın yabancı tekeller adına çökertilmesi)
Domuz sütü, domuz eti veya domuz kanı üzerinden yürütülen bu karşıtlık işin cilasıdır. Dedikodundan öte bir anlamı yoktur.
Çünkü dini siyasallaştırmayan samimi dindara “domuz” üzerinden mesaj verilir. Bakın biz Müslüman’ız domuz eti yemiyoruz. ( yalan, beş yıldızlı otellerde, toplantılarda ziyafet sofralarına katılırlar)
İçtiği sigaranın tütününde domuz kanı var mı yok mu endişesinde olan samimi dindar bilmez ki, tüm süt türevlerinin içinde “domuz sütü” vardır.
Süt proteinlerinin(mayalar) domuz sütü ve soya sütünün bileşimindendir.
Bu mayaları ithal edenler karları cebe indirir. Sonra da, domuz türküsü tuttururlar.
Domuzdan söz etmişken, şunu da hatırlatalım. Bankalar ( tabi yabancı) köylüye hayvancılık kredisi verirken domuz besleme şartını koymayı ihmal etmezler.
Domuzlar içimizde olduğu sürece, domuz hikâyelerini anlatmaya devam edeceğiz.
14.4.2010, bulentesinoglu@gmail.com
