Doğarsınız ve doğduğunuz günden itibaren hayat mücadelesine başlarsınız. Hele birde çalışan annelerin çocuklarıysanız evde sıcacık odada olmak varken battaniyeler arasında sabahların güneşe merhaba dediği saatlerde, kışın ayazında anne babanın kucağında yollara koyulmuşsundur.
Kreşe veya bakıcının evine bırakılmak üzere yollardasındır. Evde bakan varsa, anne ev hanımı ise daha şanslısındır. Çünkü uykunun en güzel yerinde uyandırılmamış, sıcacık yatağından kaldırılmamışsındır. Keyfin yetince uykunu alınca kalkarsın. Sana bakanlar tarafından elenir belenir, karnın doyurulur birazda oyunlar oynanır sonrada uyku satı, mama saati derken akşam olur. Anne baba gelir eve. Neşen daha da artar. Akşam hep birlikte ailece güzel saatler geçirilir. Gecenin tekrarı, sabah olunca da hayatın nakaratı başlar. Kurulmuş robot gibi aynı şeyler yapılır. Bebeklik böyle başlar ölene kadar da devam eder. Değişmez. Büyüdükçe de ailenin ve senin sorumlulukların ve sorunların artar. Ağır gelir omuzlara. Okul dönemi biraz daha ağırdır. Dersler ödevler sınavlar, kurslar dershaneler derken adeta yarış atı gibi kendini hayat poligonlarında bulursun. O dershane olmadı, başka dershane, yok oda yetmedi kurslar derken zamanla yarışırsın. Ömrünün tükendiğinin çocukluğunun ve geçliğinin geçtiğinin belki farkına bile varamazsın. Koşuşturmadan zamanın nasıl geçtiğini anlayamazsın bile…
Üniversiteye kazanana kadar böyle devam edersin. Üniversite kazanılır ve yükünün azaldığının düşünürsün. Yine bir tekrar vardır hayatında dersler vizeler finaller tezler derken sabahlarsın. Uykusuz yorgun düşersin okul yollarına… Öyle ki bazen yemek yemeyi bile unutursun. Atıştırmalarla geçer günlerin. Nasıl olsa okul bitince rahatlarım diyerek kendine teselli verirsin. Gerçekten okumak ve okulunu bitirmek bir şeyler öğrenmekse amacın bazı şeylerden fedakârlık yapar kendini okuyla ve derlerine verirsin. Aksatmadan hiçbir şeyi özveriyle çalışırsın.
Okulu başarıyla bitirirsin. Bu defe da yüksek lisans doktora yapayım derken zamanın yılların nasıl geçtiğinin yalnızca sen farkına varırsın. Karşındakiler anlamaz. “bak okudu bitirdi” derler. Bilmezler ki nasıl okudu. Ne sıkıntılarla mücadele etti.
Karşına bir sınav daha çıkar KPSS. Emeğinin karşılığını almak ve hayatını kazanmak için kazanman gerek bu sınavı. Kazanıp yerleşirsin bir yere. Okuduğun öğrendiğin mesleğini yaparsın. Zevkle. Zamanla iş stresi, yoğunluğu sarar bedenini, ruhunu.
İşe girdin, ekmeğini eline aldın, erkek ise askerliğini de yaptın. Evlenir çoluk çocuğa karışırsın. Yük ve sorumlulukların arttıkça da artar. Bu defa senin hayatının tekrarını çocuklarında yaşarsın. Onlarda hatalarını telafi etmeye, kazandıklarını paylaşmaya, tecrübelerini uygulamaya başlarsın. Tıpkı anne babanın sende yaptıkları gibi sende çocuklarına ve kendi hayatına uygularsın. Hayat tekrarlarını yapıyordur.
Hayatın düzeni bu arada hastalıklarla, geçim sıkıntılarıyla sorumluluklarla çevrelenir sarılırsın. Bir tek kendini düşünmezsin. Eşini çocuklarını, aileni düşünürsün. Onlar için kaygılar taşırsın. Sevinir, üzülür ağlarsın. Onlara gelecek hazırlama çabasında bulursun kendini.
Bilirsin ki insan bir yaşa gelinceye kadar elbette kolay gelmiyor. Ne sıkıntılar yaşamış, ne engeller badirelerden geçmiştir. Maddi manevi kayıplar vermiştir. Kazançlar sağlamıştır.
Belki hayat size bir verdiyse iki almıştır, ya da beş verdiyse bir geri almıştır. Bir bedel ödetmiştir. Şu kısacık ömür çerçevesinde yürürken sevenlerinde olmuştur, sevmeyenlerde, dostlarında vardır düşmanlarında. İster istemez birilerini kırmış incitmişsindir. Aynı şeyleri birileri sana yapmış, sende yaşamışsındır.
Hayat okulunun sınavları daha ağır gelmiştir. Okul günlerini ararsın. Anılarını tekrarlar, eski günlerini anarsın. Yaşadıklarını düşünür nerede hatalar yaptığını, nerede neler kazandığını, maddi manevi kazançlarını gözden geçirirsin. Dersler çıkartırsın kendine. Geriye dönüp baktığında belki de kocaman bir hiç görürsün. Hala yapamadıklarının peşinden koşar gelecek planları yaparsın. Hayallerini çocuklarında gerçekleştirmek ister onları öyle yetiştirmeye çalışırsın. Döner dolaşır hep aynı yere gelirsin. Tekrarlara devam edersin.
Hayat bu! Doğunca başlar ölünce biter…
