Kendilerini modernist, uygar olarak pazarlasalar da bu ülkenin en bağnazı olduğu gibi batıl inancı en fazla olan partidir CHP. Falcılara gitme, medyumlara kanma, kocakarıya inanma gibi konularda hiç kimse tutamaz CHP’lileri.
Mesela, birileri CHP’lilere, “10. Yıl marşını söyledikten sonra 40 gün 40 gece ara vermeden biz iktidar olacağız, biz iktidar olacağız diye söylenirseniz, önümüzdeki seçimlerde kesin iktidar olursunuz” gibi saçma sapan telkinlerde bulunsa, bu safsataya CHP’liler derhal inanırlar. Neden bugüne kadar iktidar olamadıklarını sorduğunuzda yine saçma sapan cevaplar bulurlar.
Evet, bu ülkede özgür seçimlerin yaşandığı hiçbir dönemde CHP iktidar olamamıştır ve dahası, CHP bu ülkede asla tek başına iktidar olamayacağını gayet iyi biliyor.
1950’de yapılan ilk özgür seçimlerden bugüne kadar geçen 70 yılda, CHP 1960 darbesinden sonra İsmet İnönü’yü başbakan olarak görmüştür. Ardından 1974 ve 1978 yıllarında gerçekleşen CHP-MSP koalisyonu ve Güneş Motel rezaletiyle birkaç aylığına CHP Genel başkanı Bülent Ecevit başbakan olabilmiştir.
Anlayacağınız, 70 yıldır, onlarca seçim olduğu halde CHP iktidara gelememiştir çünkü bu milletin CHP’ye güveni yoktur. CHP’nin “Türkiye” diye bir derdinin olmadığını bilen millet hiçbir seçimde CHP’ye geçit vermiyor.
CHP’nin yerel yönetimlerde lokal başarıları olmuştur. 12 Eylül darbesi öncesi CHP İstanbul’da belediye seçimlerini kazanmıştı. Darbe sonraki ilk seçimlerde halk CHP’ye (o dönem Halkçı Parti idi) kapıları kapattı lakin 1989 mahalli seçimlerinde ANAP’ın Türkiye genelinde uğradığı hezimetin aynısı İstanbul’da da yaşandı. İstanbul’da kazandığı 1989 seçimlerini takip eden çeyrek asır boyunca yapılan 5 seçimde İstanbullular CHP’ye kapılarını kapattı.
2019 mahalli seçimlerinde Ak Parti’nin (ilk seçim öncesi ve sonrası yazdığımız) hatalarından dolayı, İstanbul’da CHP 25 yıllık aradan sonra Büyükşehir Belediyesi seçimlerini kazanabildi.
Sadece İstanbul değil, Ankara’da da durum aynı idi. 1994-2019 yılları arasında yapılan bütün seçimlerde Ankaralılar RP-FP ve bilahare Ak Parti kurulunca 3 dönem Ak Parti adayı Melih Gökçek’I seçerek CHP’ye yerel seçimlerde geçit vermedi. Ankara’da Melih Gökçek önüne çıkan her CHP’liydi ezdi geçti. Hatta 2014 seçimlerinde FETÖ, CHP, MHP, HDP ve sair partilerin ortay adayı olan bugünkü başkan Mansur Yavaş, Ak Parti Adayı Melih Gökçek tarafından sandığa gömülmüştü.
CHP kendisini herkesten daha iyi tanır, bilir. Dolayısıyla kendisini değiştirmeyen CHP’ye milletin iktidar yetkisi vermesi mümkün görünmemektedir.
İşte bu yüzdendir ki CHP’liler bazen toplu olarak, bazen de sırayla darbe lafını telaffuz etmek durumunda kalıyor. Böyle bir mecburiyet var mı diye soracak olursanız, hayır, yok derim. Ama CHP’nin içinde bulunduğu imkansızlıkları gören birileri CHP’ye nasıl iktidar olabileceğini fısıldamış olmalı. CHP de içinde bulunduğu acınası halinden dolayı o birilerine uymuş görünüyor.
CHP’nin imaj, ilke, gerçekler, idealler, demokrasi gibi bir derdi olmadığı için, kendilerine, “40 kere desen olur” hikayesini anlatanlara inanmışlar.
CHP istediği kadar çağdaş olduğunu söylesin, batıl inançlara en çok iltifat eden partidir. Bunun için ucube figürlerle diktikleri heykellere bakın yeter.
İşte bu batılcı ve batıcı CHP, bu batıl inancı gereği ha bire;
“Darbe olacak, makus talih, seçimle ya da başka bir yolla…” gibi darbe ve darbe çağrışımı yapan cümleler kuracak derekeye düşmüşler. Biz 40 kere söyleyelim de ola ki darbe ola, diyorlar.
Ama CHP’liler 2 önemli hususu bilmiyorlar ya da unutuyorlar;
Türklerin 3000 yıla yakın devlet geleneğinde sadece birkaç kez silahlı unsurlar yönetimi silahla değiştirebilmiştir. Bu değişmeler sonunda darbeci yönetimlerin ömrü toplamda bir asır bile sürmemiştir, bu BİİİR,
Bu şerefli millet darbelerin Türkiye’yi batıya satmak olduğunu bildiği için gayrı bütün darbelere karşı Çanakkale Ruhu ile karşı koyacaktır, bu da İKİİİ…
