Öyle görünüyor ki -maalesef- 2014 yılı çaya çorbaya eylemler, şıpsevdi kalkışmalar, ota bota protestolar, seçimi sabote etme çabaları, hükûmet devirme çılgınlıklarıyla heder edilecek. Belki 2015’i de derinden etkileyecek.
Belli ki “derindekiler” son kozlarını oynayacak, yeniden ayağa kalkmak için tüm maharetlerini sergileyecekler: suikast, bombalama, ekonomik çökertme hamleleri, itibarsızlaştırma başta olmak üzere tüm psikolojik operasyonlar, fikir temelinden mahrum holigan taraftar kitleleri habire doldurmalar, alicengiz oyunlarının en son sürümleri…
Geriye koskoca bir enkaz, maddî ve manevî kayıplar, yaralanmış bir ekonomi, kaybedilmiş kazanımlar, kırgın ve hüzünlü suskun kalabalıklar, bileylenen düşmanlıklar kalacak… Evet, maalesef…
Bu süreçte saflar gitgide ayrışacak, duruşlar netleşecek, keskinleşecek. Gri kuşak iyice eriyecek, gönüllerde yatan aslanlar, siyah-beyaz zıtlığında belirginleşecek.
Tarihî bir hesaplaşmanın ikiyüz yıllık oyununun son perdesi bu: Türk’ün müslümanı ve gavuru, Kürd’ün Allahlısı ve Allahsızı, alevinin ve sünninin vicdanlısı ve vicdansızı, dindarın ve dinsizin samimisi ve koftisi, kimin ne olduğu, perdenin altında gerçekte ne sakladığı, cevher ve cüruf ortalığa saçılacak, saçılıyor. Evet, maalesef ya da ne güzel…
Ak parti hükûmeti ile birlikte yüzyıllardır halının altına süpürülen Osmanlı’nın hastalıklarının, Cumhuriyet’in pisliklerinin üzerindeki kalın örtü sert esen vesayetten biraz olsun kurtuluş, özgürlük ve sorgulama rüzgarları ile açılmış ve ortalığa saçılmıştır.
Nihayet hastalık yuvasına dönen çöp ev’e belediye ekipleri girmiş ve bahçeye on kamyon çöp dağı yığılmıştır, hâlâ yığılıyor. Sorun şu ki bu çöpler bahçeden çöp dönüşüm merkezine aktarılıp, kokudan ve haşereden azade hijyen bir ortam oluşmasıyla her şey bir normalleşme sürecine girmemiştir.
“Biz bu çöplerle köhne evimizde ne güzel yaşayıp gidiyorduk yahu, bu Ak parti geldi her şeyi allak bullak etti, memleketi mahvetti, evin içinde yaşama biçimimize müdahale etti ve bahçede ne varsa yerinden etti” diye bağırıp çağıran, çöplere sıkı sıkı tutunup histerik krizler geçiren bir hayli takıntılı bir kısım hane halkı ve çöp evin varlığından bir rant sistemi kurmuş simsarlar var. Sesleri cıyak cıyak, tepkileri çıldırının anaforunda.
Üst üste yığılmış çöplerin üzerindeki kapılar açılmalıydı ama bu yeterli değil. Bu çöpler bir şekilde imha edilmeli ya da dönüştürülmelidir. Yoksa çöpleri evden alıp mahallenin boş yerine dökmek, üstünü de örtmek çözüm olmayacağı gibi kısa süre sonra bambaşka sorunların meydana gelmesine sebebiyet verecektir.
Ak parti’nin ve bu temizliğe onay verenlerin ölümcül sınavı, bahçeye yığılan çöp dağlarından nasıl kurtulunacağı meselesinde düğümlenmekte, bu çöp dağlarından -bilinçli veya bilinçsizce- yeni bir çöp ev kurulup kurulmayacağı ikileminde kilitlenmektedir…
Yusuf Özkan Özburun- Haber 7 ozkanozburun@hotmail.com
