Zaman geçerken, bir parçasını da götürüyordu. Fırtınaya tutulan gemi gibi. Aile gemisi, dalgalar arasında bir görülüp bir kayboluyordu.
Aile gemisinin görülmesi sevinç, kaybolması ise üzüntü anıydı.
Ailece sevinç ve üzüntü bir arada yaşanıyordu.
Çocuklarıyla el eleydi.
Sağ elinde dünya güzeli, boncuk gözlü kızı, sol elinde kara gözlü küçük afacanı. Gece ve gündüz dalgalarla sürükleniyorlardı.
İnsanlar aileye karşı sağır, kör ve duyarsız. İnsanlar onlara hissizdi.
Hayat sevmekti, kurtuluşu beklerken de. Beklersin karşı komşudan, beklersin mahalle bakkalından ve beklersin bir şeyler.
Bir can suyu, yaratana hasret.
Tepede iken senin düzlüktekilerden olmaz haberin. Dikkat de etmezsin.
Çocuklarıyla el ele, ama onlardan olmaz haberin.
Bir lokma ekmek ve bir yudum su geçmemiştir boğazlarından da olmaz haberin.
Günlerce tek cümle dudaklarından dökülen,
Sizleri seviyorum.
Virgül değil nokta koydu aile gemisinin önüne. Gemi suya gömüldü, çocuklarıyla el ele.
Taşıyamadı hayatı omuzlarında, at leşi misali.
Taşıyamadı hayatı, yabancı ve de kimsesiz.
Çocuklarıyla el ele.
Parkın üçlü heykeliydiler. Su içinde, gece gündüz. Alçı, mermer ve tunç…
Bu cümleler huzur içinde yazılmadı. Soğuk bir ev ve soğuktan da öte bir karar.
Sizleri seviyorum. Hayatına bir nokta.
İnsanlık öldü mü? Sorduracak bir nokta.
Beyne değil, duygusallığa bir nokta.
Acı çekmek, ölmekten de öte. Dayanılmaz acılar, duyarsız yönetenler. Yönetenler durgun duvar gibi. Duyarsız saatler saatleri kovaladı. Zil çalmadı ve kapıyı da açan da olmadı. Hane sahibi ve ihtiyaç sahibi.
Uzaktan geçtiler el sallamadan, dönüp bakmadılar bile, arkalarına.
Yaşanmış ve yaşanacaklara bir nokta.
Çocuklarıyla el ele.
Takvimden kopmadı yaprak ve yaprak aynı tarihte, günde ve saatte kaldı. Solgun ve hüzünlüydü takvimi. Yaprak altı cümlesi;
“Aile gemisini yürütemiyorum.”
Felaketler felaketi kovaladı.
Kapısını dış dünyaya kapatmış ve toprağından da koparılmıştı.
Çocuklarıyla odasına kapanmıştı, mezara girersin gibi. Gül ruhu ayrıydı bedeninden. Bedeni mağaraya zincirlenmiş gibiydi.
Çocuklarıyla el ele. Kapısını çalan ve de açan olmadı.
Sizleri seviyorum ve bir nokta.
