Ailenin çocuğuna kazandıracağı yaşantı biçimi, çok önemli bir sosyal yapıdır. Çocuğun ilkokulu ve ilk öğretmenleri ana ve babasıdır. Kazandırılan bu yapı, çocukta şahsiyet olarak belirecek ve yeni kültürel motiflerle katlanacaktır.
Yetişen çocuğun şahsiyet ve karakterine, ailenin yanında çok çeşitli çevresel etkenler de olacaktır. Hatta bu etkenlerin daha çok olduğu çocuklar da aile içi etkileşim gereği yapılar görülmeyecektir.
Çocuklar, oyunlarında, okullarında ve işlerinde kültürel omurgalarına yenilikler ekleyeceklerdir. Böylece kültürel filizlenme her boyutta kendini gösterecektir. Burada önemli olan kültürel filizlenmenin sürekliliğidir.
Çocuğun başarısı, çalışmaktan geçer. Çok çalışmak, daha çok çalışmak değil, sürekli çalışmak gerekir. Ne kadar iyi isek ne kadar iyileşmiş isek ne kadar öğrenmişsek, artık dinlenme arzusu da o kadar güçlü oluyor. Çocuk kendini bunu hak etmiş gibi hisseder. Halbuki bu durum kendine yapabileceği en büyük kötülüktür. Çünkü, başarı, çalışmak devamlı ise bir mana ifade eder.
Velilere belki garip gelecek ama yaşanmış olayların sonuçları olarak yazıyorum. Denek ailelerimle şöyle bir yargıya vardım. Aynı kültür ortamında da olsak bizleri birbirinden ayıran ilkeler değil, yaşam şekli oluyor.
Ailenin yaşantısı kendisine uymuyorsa, hâliyle çocuk babasını veya annesini taklit edecektir. Bizim algımız ne ise çocuğa ona göre bir yakıştırma yapıyoruz. Yapılan yakıştırmalar genelde ülkenin sürüklendiği çıkmazın ekmeğine yağ sürüyorsa kabul ettiriliyor.
Olayları iyi tahlil edememenin sonuçları, nerden bakarsan bakınız ülkeyi sömürü kapsamına alma adına yapılmaktadır.
Olaylara çocukça bakışlardan başlamak üzere, yaptığımız en küçük bir hata ileride büyük açıklara neden olmuştur. Toplum, farkına varmadan tüketici durumuna düşmüştür. Tüketici bir toplum hiçbir şekilde kalkınamaz. Çünkü çocukların beyinlerine sokulan kültürel algılar endişe boyutunu da aşmış durumdadır.
Çocuğun yetişmesinden kastımız nedir? Sorgulamak istediğimiz nasıl bir insandır. Topluma nasıl bir insan kazandıracağız. Düşündüğümüzde bireysel düşünmeyenlerin nasıl bir çıkmaza sürüklendiğimizi görecektir.
Çocukların yetişmesinde, dünyadaki eğitim ve öğretimin değerlendirilmesi gerekir. Çok yönlü araştırılır ve uygulama yapılır.
Kalkınmış ülkelerde çocukların eğitim ve öğretim uygulamaları nasıldır? Öğrenilir.
