Bu, kısacık bir hikaye…
Çocuk ile baba arasında geçen ders alınacak bir muhabbet!
Çocukta ki özlem,
Babada ki iş meşguliyeti.
“Okuyunuz isterseniz” demeyeceğim;
– Mutlaka okuyunuz diyorum.
Çünkü tüm çocuklar bu zekaya sahiptir ve içten içe bunu yaşar! Ben kendimden biliyorum!.
İSTİSNALAR hariç ne yazık ki tüm babalar bunu yapar!
Bu yazı bir alıntı. Anonim midir, değil midir bilemiyorum.
Baba yorgun argın eve döndüğünde 5 yaşındaki çocuğunu kapının önünde beklerken buldu.
Çocuk babasına;
–“Baba bir saatte ne kadar para kazanıyorsun” diye sordu…
Zaten yorgun gelen baba;
–“Bu senin işin değil” diye cevap verdi.
Bunun üzerine çocuk;
–“Babacım lütfen, bilmek istiyorum” diye üsteleyince, baba;
–“İllâ da bilmek istiyorsan 20 lira” diye cevap verdi.
Bunun üzerine çocuk;
–“Peki bana 10 lira borç verir misin” diye sordu. Baba iyice sinirlenip;
–“Benim senin saçma oyuncaklarına veya benzeri şeylerine ayıracak param yok. Hadi, derhal odana git ve kapını kapat” dedi.
Çocuk sessizce odasına çıkıp kapıyı kapattı. Baba sinirli sinirli “Bu çocuk nasıl böyle şeylere cesaret eder” diye düşündü!
Aradan bir saat geçtikten sonra baba biraz daha sakinleşti ve çocuğa parayı neden istediğini bile sormadığını düşündü. Yüreği sızladı! “Belki de gerçekten lazımdı”…
Hemen yukarı çocuğunun odasına çıktı ve kapıyı açtı… Yatağında olan çocuğa;
–“Uyuyor musun” diye sordu. Çocuk;
–“Hayır babacım” diye cevap verdi…
“Al bakalım, istediğin 10 lira. Sana az önce sert davrandığım için üzgünüm. Ama uzun ve yorucu bir gün geçirdim, beni anla çocuğum” dedi…
Çocuk sevinçle haykırdı;
–“Teşekkürler babacığım”…
Hemen yastığının altından diğer buruşuk paraları çıkardı. Babanın suratına baktı ve yavaşça paraları saydı.
Bunu gören baba iyice sinirlenerek;
–“Paran olduğu halde neden benden para istiyorsun?… Benim, senin saçma çocuk oyunlarına ayıracak vaktim yok” diye tekrar kızdı ve kalkmak istedi… Çocuk;
–“Param vardı ama yeterince yoktu babacığım ” dedi ve yüzünde mahcup bir gülücükle paraları babasına uzattı;
–“İşte 20 lira… Şimdi bir saatini alabilir miyim babacım?…”
Sözün Özü!
Okuduğumda bu hikaye beni fazlasıyla etkiledi. Siz nasıl yorumlarsanız yorumlayın amma, o minicik çocuklara zaman ayırmayı unutmayın. Çocuk bilimcileri, 01-07 yaş arası çocukların beyinleri, ömür boyunca kullanabilecekleri ana öğretiler ve bilgilerle donanmakta imiş! Sonrası verilecek eğitimlerle şekillenirmiş…
gazete2000@hotmail.com
