“Ey Allah’ın Kulları! Kardeş Olunuz!”
Şehirde “Muhammed geliyor” diye sesler duyuldu…
Evsliler, Hazreçliler… Medine’de daha önce yıllarca birbiriyle savaşmış, aralarında kan davası olan onlarca kabile; kadın-erkek, çoluk-çocuk Medine’nin girişine doğru yürüdü…. Nihayet çölün kızgın güneşi şehri kavururken ufukta göründüler. Hep bir ağızdan şarkılar başladı. Erkekler ellerini açmış yakarıyor, kadınlar zılgıt çekiyor, çocuklar bağrışıyordu. Şehrin girişinde büyük bir kalabalık çoşkuyla Mekke’den Medine’ye hicret eden Hz. Peygamber’i karşılıyordu.
Kalabalık “İşte o” diye Hz. Ebubekir’in üzerine üşüştü.
Bağırlarına basmak, omuzlarına almak ve doyasıya sarılmak istiyorlardı. “Hayır” dedi ikinin ikincisi; “Allah’ın Resulü o, ben değilim.” İnsanlar, su arkının yön değiştirmesi gibi ona koştular, etrafını sardılar…
Yüksekçe bir taşın üzerine çıktı, eliyle hafifçe susmalarını işaret ettikten sonra, “ilk” olarak şunları söyledi; “İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız. Birbirinizi sevmek için de aranızda selamı yayınız… Birbirinize haset etmeyiniz. Birbirinize hasım olmayınız. Birbirinizin arkasından çekiştirmeyiniz. Ey Allah’ın kulları! Kardeş olunuz! (Kunû yâ ibadallahi ihvâna)…”
Dikkat edin, Ey “Müslümanlar” kardeş olunuz değil; Ey “Allah’ın kulları” kardeş olunuz!
Yani: “Ey Evsliler, Hazreçliler, Kaynukalılar, Nadirliler, Yahudiler, Hrıstıyanlar, zenciler, beyazlar, zenginler, yoksullar! Merkezde oturanlar, kenar mahallelerde yaşayanlar! Şehirde’de kim yaşıyorsa bütün herkes! Hiç biriniz büyük, hiç biriniz imtiyazlı, hiç biriniz sahip değilsiniz. Paylaşınız, bölüşünüz, kardeş olunuz kardeş! En yüksek insanlık ideali budur! Şehrin semalarında yankılanan ilk sözler işte bunlardı.
Medine’de “yenidünyanın” temelleri işte bu sözlerle atıldı.
183 aile birbiri ile kardeş oldu; ilk yapılan da buydu.
Kaynaştılar, paylaştılar, bölüştüler.“Yar yanağından gayrı” her şey ortak oldu.Öyle ki bir ineğin sütünden 10 aile birlikte içiyordu.Bu, bir anlamda, kıssaların anasında “Orada aç kalmazsınız, çıplak olmazsınız, susuzluk çekmezsiniz, güneşin sıcağında yanmazsınız.” (20/118-119) diye tarif edilen ebedi ve ideal ülke “cenneti” ilk kurma girişimiydi.
Çünkü cennet dünyada kurulmak için vardı, başarılamazsa “Kurmaya çalıştığınız bu muydu?” diyerekten “ödül” olarak ahirette verilecekti. Müslümanın zihin dünyasında cennet ütopyasının dünyevi ve uhrevi anlamı bu olmak icap eder. Cenneti kurmaktan, yaşamaktan ve yaşatmaktan dünyada nasibi olmayanın ahirette de nasibi yoktur.Cennet, her şeyden önce kardeşlik demektir. Paylaşım, bölüşüm, sevgi, merhamet, adalet, eşitlik, doğruluk, dürüstlük, özgürlük demektir… Sonradan ortaya çıkan bütün ayrılıkların gayrılıkların sona ermesi, “takva” elbisesi dışında bütün elbiselerin çıkarılması, “erdem” dışında bütün rütbelerin sökülmesi, “insan” dışında bütün renklerin, ırkların, kabilelerin, dillerin anlamsızlaşması, “bölüşmek” dışında bütün sahiplenmelerin ortadan kalkması, “sevgi” dışında bütün hislerin bayağılaşması, “Hakk” (gerçek ve adalet) dışında bütün otoritelerin yok olması demektir…
İşte Hz. Peygamber Medine’ye geldiğinde ilk bunu yaptı.
Yürünecek yolun “din”, yaşanacak şehrin “Medine” ve kurulacak uygarlığın “medeniyet” temelinde neyin yatması gerektiğini gösterdi. Buradan bakarsanız gerisi teferruattır…
Onun için, o gün, bir taşın üzerine çıkarak yaptığı o konuşma ezeli ve ebedi insanlık idealini ifade etmektedir: “Ey Allah’ın kulları! Kardeş olunuz!”
(Kanaklar: Buhari, Müslim, Tirmizi, Hakim ve Yaşayan Kur’an’ın Ayansında İ.. E. Açık)
ATATÜRK KÖŞESİ
Eğitimdir ki bir milleti ya özgür, bağımsız, şanlı ve yüce bir toplum halinde yaşatır ya da onu köleliğe ve yoksulluğa iter…
DÜŞÜN-TAŞIN
-Yiyecek ekmeği olmadığı halde kınından sıyrılmış bir kılıç gibi isyan etmeyen insanın aklına şaşarım! …(Ebuzer Gıfari)
GÖNDERMELER
-“Türkiye hiç bu kadar göz önünde olmadı, Türkiye hiç bu kadar gündemin vazgeçilmez, atlanamaz aktörü durumuna gelmedi ve Türkiye’ye hiçbir dönemde bugün olduğu kadar kulak kabartılmadı” diye görüşlerini New York’tan bildiren Erdal Şafak’a katılmayan var mı?
-19 yaşına kadar ruhunu dizayn eden hemşerilerine teşekkür eden Sinemamızın Dev ismi Ali Özgentürk’ün ödül gecesi konuşmasının Adanalılar tarafından ayakta alkışlandığını biliyor musunuz?
-Türk Sinemasının Efsaneleşen ismi Kadir İnanır’ın, “Adana Türk sinemasına büyük katkı sundu. Adana ve bölgesi her şeyi hak ediyor.” Cümlesine bırakın halkımız, bazı böceklerin bile iltifat ettiğini biliyor musunuz!?,
-“Usul gereği müritlerimle cinsel ilişkiye girdim. Benden badelenme yada cinsel ilişki talep eden müridimin isteğini reddetme gibi bir durumum olamaz” diyen sapık tarikat şeyhinden haberiniz var mı?
-“Memur ve işçiler ayırım yapılmaksızın kazanılmış haklarını kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya” diyen Kamı –Sen Genel Başkanı, hemşerimiz İsmail Koncuk’un feryadını duyan var mı?
-Hamam böceğine iltifatlar yağdıran Kadir İnanır’ın, kendisine Yılmaz Güney’le ilgili sual soran Adanalı Gazeteciye öfke kusmasının sırrının sırrını bilen var mı?
-Torosların zirvesindeki Aslan Köylü Hanımların yaklaşık 10 yıldan bu yana kendileri yazarak kendilerinin oynadığı tiyatro eserlerinden haberiniz var mı?
-Silivri’de kurulan çadırı ziyaret eden Zekeriya Beyaz: “Bu çadırın kurulmasından rahatsızlık duyuyorum. Neden? ÖGM’ler Ülkenin hainlerine karşı kurulur. Kişiye göre mahkeme, hakim, savcı olmaz. Allah’a inan herkes adalete uymak zorundadır. Allah vatanımızı ve milletimizi her türlü şerden korusun”diye dua ettiğinden haberiniz var mı?
-2500 kişinin hastanelik olduğu bir ilçenin belediye başkanının bu durumu ‘takdir-i ilahi) diyerek karşıladığı doğru mu?
-Adanalı Yazar Ekmel Ali OKUR’un, “Atatürk’ten Özür Diliyorum” adlı romanının okunma rekorları kırarak 125. baskısıyla yakında tüm seçkin kitapçılarda olacağından haberiniz var mı?
-Milli Eğitim Bakanlığının yeni atanan 30 bin öğretmene “ağaları karşına alma”, “imamla iyi geçin”gibi ifadeler içeren mektuplar gönderdiği haberleri doğru mu?
