Sanki görünmeyen bir el, Türkiye’nin üzerinde çarkıfelek çevirmeye başladı. Hani o meşhur Mehmet Ali Erbil’in çarkıfeleği. Yalnız öyle büyük ikramiye yok, son zamanlarda ya pas geliyor ya iflas.
Her hafta farklı bir gündeme, neredeyse her gün bir başka konuya uyanıyoruz.
Birileri çeviriyor, oyun hızlı dönüyor. Bakıyorsunuz tırmanan terör olayları halkı canından bezdirmiş ardından Başkent’in ortası yangın yerine dönmüş, 102 can gitmiş ama daha yasını tutmaya fırsat yok. Acı demlenmeden ortam yine değişiyor.
Bu kez seçimle gelen tek parti istikrarının yarattığı umut sahneye çıkıyor. Piyasalar morali özlemiş, erkence coşuyor. Tam mevduatlar bankadan yatırıma yönelecek, para konut dışında sanayiye, üretime kayacak derken yine başka bir gündem.
Ama ne gündem. Rusya şoku.
Üzerine tutuklanmaya devam eden gazeteciler, vurulan barış Elçi’leri ile ruhumuz sürekli inciniyor ve diğer yitirilen canlarla birilerinin senaryosunu yazdığı sabahlara uyanıyoruz.
Piyasa donmuş durumda, para yeniden eski güvenli limanlarına doğru yol alıyor.
Rusya meselesinde ‘Kafamızı kızdırmasınlar!’ diye gerdiğimiz ortamı şimdilerde yumuşatmaya çalışsak da nafile. Rusya Devlet Başkanı Putin’in gözü döndü bir kere. Ancak mutlaka onların içinde de sağduyulu, diplomatik yaklaşımlar zamanla ortaya çıkacaktır.
Biz de ise şu sıralar en çok ihtiyaç duyduğumuz kelime; itidal.
Mesele serinkanlılığı kaybetmeden, toplumsal hayatı germeye yönelik provokasyon dilini reddebilmekte.
Sonradan geri adım atmak yerine baştan mutedil olabilmekte.
Toplumu yüzdelere bölmeden, bütüne işaret eden adımları atabilmekte.
Ve restleşerek değil, barışı, kardeşliği pekiştirerek oyunları bozabilmekte…
Dalgalı sularda
yolları açık olsun
Kimi kuruluşlar pek farkında olmasalar da bazen bir kente, bir ülkeye ait hale gelirler. Yaşadığı kentin içinden çıkarak derin sularda yüzen, yıllarla beslenen affedersiniz kendisine kazık atmayan markalar bir başka benimsenir. Kişileri çoktan aşar, yüzbinlere, milyonlara çoğalır sahiplik hissi. Çok az kuruluşa, markaya kısmet bu sahiplenme duygusu İzmir’de en çok Pınar markasıyla bütünleşmiş görünüyor. Daha doğrusu 70. yaşını kutlayan Yaşar Grubu’nun çok markasıyla. Sanayi duayeni Selçuk Yaşar’ı en çok bu duyguyu yaratabildiği için kutlamalı.
Uzun yıllar sonra kutlama gecesinde üç kardeşin bir araya geldiğini, hedeflere birlikte yürüyeceklerini görmek de güzeldi doğrusu. Farkındayız, 4 milyar TL konsolide ciroya ulaşan grubun işi kolay değil, zorlu kulvarlarda dünya devleri ile yarışıyorlar. İhracatta özellikle daha büyük ataklar yapmaları gerekiyor. Omuzlardaki yük hafif değil. Bu gücün başarıyla yoluna devam etmesini dilerken, doğdukları, bütünleştikleri kentin kültür ve sanat hayatında daha çok var olmaları gerektiğini de hatırlatmak isteriz. Madem İzmirliler olarak bu kuruluşun asıl sahipleriyiz, öyleyse talep ediyoruz, büyük organizasyonlara, yeni sanat mekanlarına imza atılsın.
