Cahit’ten Özlü Sözler

Aklımız Allah’a, düşüncemiz bize aittir. Onun için; kendi dışımızdaki tüm akıl sahipleri ile ilahi kader hükmünce mücadelemiz, kişiliğimizi ve kaderimizi oluşturur.

* Her ağız konuşur. Ama sözün en güzelini, kalbi güzel olan söyler.

* Acı çekmek cesaret ister. Çünkü acı çekmeyen yürek, büyümez.

* Acılara katlanmamız, cesaretimizi artırır. Yaşama sevincimizi çoğaltır.

* Acının tarifi olmaz. O, yakıcı ateştir.

* Acıyan yaraya merhem, kanayan yüreğe sevgi gerekir.

* Acemi usta işi, ya kendi parasıyla pahalıya ya da başkasının parasıyla ucuza öğrenir.

* Acıkan her şeyi yer, acısı olan her şeyi söyler.

* Aç ve çaresiz adamın elini, ateş yakmaz.

* Açlıkta ekmeğin serti, diş kırsa da yenir.

* Adam var, varlığı dünyaya yüktür. Adam var, varlığı ile dünyadan büyüktür.

* Adam var, zulmüyle insanların anasını ağlatır. Adam var, milyonlarca insanı arkasından ölüsüne ağlatır.

* Adamın küçüğü, her delikten geçer.

* Adaleti güç oluşturur, güç sağlar. Güçsüzün hakkı, hukuku, adaleti olmaz. Onun için adalet dağıtan güçlü, adil değilse zalim olur.

* Adalet Hakka yönelik, hakkın teslimiyetidir.

* Adalet herkes için her zaman gereklidir. Çünkü insan her zaman adaleti elde edecek kadar güç ve kuvvete sahip olmayabilir.

* Adalet; insanın değerini, insanlığın da erdemini artırır.

* Adalet ölüye benzer; geciktirilip hak yerini bulmayınca; adalet, ölü toprağa konmayınca; ceset kokar.

* Adalet, yalnız insana güç katar.

* Adaleti güç oluşturur. Güç sağlar. Çünkü güç kaynağını kalpten (vicdandan) alır. Kalp gücün kaynağını Hak’tan alır.

* Adaleti olmayan bir dünya karanlıktır.

* Adalet; hak hukuk karşısında deveyle – pireyi, kralla – köleyi bir eden sistemin adıdır.

* Adaletsiz toplumda suçlu çoktur.

* Adaletin olmadığı yerde, Allah inancı olmaz.

* Adaletinden şüphe edilmeyen tek mahkeme varsa; o da vicdandır.

* Adil olursan, hiç kimseye verilecek hesabın olmaz.

* Adil olan yargıç; hak, hukuk karşısında, vicdanının sesini, Hakkın nefesini ensesinde duyup, hissederek karar alıp, hükmünü verendir. Affetmek; af edileni güçsüz, affedeni güçlü kılar.

Cahit KARAÇ