Bu Yazı Kaleme Alınırken Somali’de 30 Kişi Öldü Bir de Ben…
Somali’de son 90 günde 30 bin kişi açlıktan hayatını kaybetti…
Bu, kayıtlara geçen rakam…
Kamplara ulaşmak için çöl ve dağlarda ölüp kayıtlara geçmeyen en az bu kadar kişinin olduğundan da söz ediliyor…
Şayet kayıtlara geçmeyen bu kadar kişi daha varsa, 90 günde ölenlerin sayısı 60 bin demektir…
Resmi rakamlara göre, her 4 dakikada bir kişi açlıktan ölüyor…
Resmi olmayan rakamlara göre ise her 2 dakikada bir kişi açlıktan ölüyor…
Hem rakam, hem de oran her dakika daha da artıyor…
Somali 8,5 milyon kişilik bir ülke…
Bugün dünyada kendini “Müslüman” sayan “insan” sayısı ise 1,7 milyar…
Yani her 200 Müslüman’a bir Somalili düşüyor…
Bir Somalili günlük 3 dolara, yani 5 liraya sultanlar gibi geçinir…
Tüm Somali’yi aç kabul etsek bile, 30 gün süreyle 1,2 milyar dolara -tüm- Somali’nin açlık sorunu çözülür…
Tüm Somalililere 1 yıl yardım ettiğimizi farz etsek, 15 milyar dolar tüm Somali’yi abad eder…
Fakat sofralarında bir kuş sütü eksik olan Müslümanlar, hâlâ vahametin fakında değiller…
Türkiye’nin İKÖ’yü toplantıya çağırması ve yardım seferberliği başlatması için, 60 bin kişinin ölmesi gerekiyormuş demek ki…
55 Müslüman ülke sadece 250’şer milyon dolarlık bir fon ayırsa veya Brunei Sultan’ının yaş günü kutlaması için ayırdığı para, bütün bir Somali’nin 1 yıllık tüm ihtiyacını karşılar…
Suudi Arabistan bir yıllık silah alımından yüzde 15 tasarruf sağlasa, bütün Somali’nin açlık sorunu tümüyle sona erer…
Bu Ramazan umresine, 4 milyon “Müslüman” gitmiş…
Bu kişilerin bu yıl ki Ramazan Umresinin maliyetleri 10 milyar doları aşıyor…
Bu para bağışlansa, açlıktan hiçbir insan ölmez…
Cuma namazı çıkışı sonrasında camilerde para toplandı. İnsanların davranışı görmek için kısa bir gözlem yaptım… Kelli felli insanlar, 1 lira 5 lira 10 lira veriyor. 20 lirayı koyup, 15 lirasını geri alıyor kutudan…
“Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir!” Bu bir Hadis-i Şerif ise, bunu söyleyen de Hz Muhammed s.a.v. ise, bu Hadis-i Şerif’i okuma süresinde bile 1 kişi ölüyorsa ve bu ölenler insansa…
Biz Müslüman olamayız/değiliz…
Ben demiyorum, itirazınızı Hz Peygamber’e yapınız…
“İnsan” olsaydık, “onur” bizi yaşatmazdı…
“Müslüman” olsaydık, “iman” bizi yerimizde tutamazdı…
Hâlâ ister Türkiye Cumhuriyeti devleti ve onu yönetenler, ister kendini Müslüman olarak telakki eden 70 milyon veya 1,7 milyar kişi, para toplayıp yardım götürmekten söz ediyorsa, bırakın bütün Somali ölsün daha iyi…
Kimsenin sizin artığınıza ihtiyacı yok…
Hiçbir Somali’nin bizim/sizin keyfinizin yetmesine karnı tok, zaten vakti de yok…
Somali’de ölen Somaliler değil, kendini Müslüman sayan 1,7 milyarlık sürü…
Somali’de ölen 7 milyarlık insanlık…
Somali’de ölen benim…
Yaşamaksa yaptığımız, buyurun keyfini sürün…
* * *
O kendini affedemedi intihar etti ya biz?
Güney Afrikalı foto muhabiri Kevin Carter, 1993 Mart’ında Güney Sudan’da açlıktan ölmekte olan bu kız çocuğuna yardım etmek yerine, onun resmini çekmeyi tercih etmişti. Tıpkı 1,7 milyar Müslüman’ın şu anda Somali’ye yaptığı gibi…
Kevin Carter, bu bebeğin fotoğrafını çekmekle meşgulken sahneye bir akbaba çıkageldi…
Carter, dünyanın hayranlıkla izlediği dergilere kapak olan kartpostallık kareyi çekip, oradan ayrıldı. Sonra ne oldu? Akbaba o çocuğu yedi mi, yoksa çocuk kurtuldu mu kimse bilmiyor. Ama tüm aramalara rağmen çocuk bulunamadı. O ana ait bilinen tek şey, muhabirin o çocuğun yardım çığlığını umursamadığıydı.
Dünyanın bu dram karşısında yaptığı tek şey; çocuğa yardım etmek yerine, fotoğraf çekmeyi tercih eden muhabiri ödüllendirmek oldu. “Aferin çok iyi halt etmişsin. Karşılığında al sana”: Pulitzer fotoğraf prestij ödülü!
Bu aşağılık ödül, Kevin Carter’e çok ağır gelecektir.
Kevin; “Kendimi normal insanlara yabancılaşmış hissediyorum. Objektif kapakları kapanıyor ve korkunç kan görüntüleriyle karanlık yerlere doğru geriliyorum” notunu bırakarak, 1994’te bir bahçe sulama hortumuyla kendini boğarak hayatına son verir.
İnsanlık şimdi fütursuzca Kevin Carter’in yolunda ilerliyor. Özellikle de “Müslümanlar”
Utanıyorum!
Kendimden,
İnsanlığımdan…
ve ben
hepimizi
Müslüman
sanıyordum.
Yanılmışım,
özür dilerim!
