Türkiye’de herhangi olağanüstü bir durum olmadığı takdirde (ki, bunu garanti etmek de mümkün değil ya!..) önümüzdeki yıl mart ayında yerel seçimler yapılacak.
Bundan sonra artık erken seçim falan olamayacağına göre önümüzdeki 6-7 ay içerisinde seçime girecek partiler de iyi kötü kendilerinin propagandasına yönelik çalışmalara başlayacaklar.
Tabii ki son iki ay kala adaylar açıklanacak, bir ay kala da bütün adaylar vatandaşın huzuruna çıkarak yalanlarını (pardon vaadlerini) sıralamaya başlayacak… Daha önce olduğu gibi!..
Sonuçta da kim daha çok inandırıcı olursa, onu kendimize belediye başkanı olarak seçeceğiz kuşkusuz… Burada iktidar partisine mensup olup da önümüzdeki seçimlerde ikinci kez başkanlığa adaylığını koyan belediye başkanlarının biraz daha avantajlı olarak yarışmaya katıldığını da hepimiz biliyoruz. Ne de olsa iktidar olmanın nimetlerinden yararlanmaları söz konusu.
Ben burada farklı bir konuya değinmek istiyorum. Şöyle ki, iktidar partisinin büyük çoğunluğu ile yine aynı başkanları tekrar aday olarak göstermesi neredeyse artık adetten olmuş… Birkaç yerde belki ufak tefek değişiklikler yapacaktır. Bunun böyle olduğunu iyi kötü biliyoruz.
Asıl önemli olan, diğer partiler adaylarını neden daha şimdiden açıklamazlar?
İlla ki, hep seçimlere 1-2 ay kala mı açıklanmak zorundadır adayların isimleri? Böyle bir kural, böyle bir gelenek mi vardır?
Vatandaş, en azından son bir ay kala hiçbir yönünü bilmediği, tanımadığı aday yerine en azından 6-7 aylık bir zaman dilimi içerisinde daha iyi tanıyabileceği bir adayı seçse daha iyi değil mi?
Neden herşey genel merkezin istediği doğrultusunda olur ki? Hani biz demokrasi ile yönetilen bir ülkeydik?
Gerçi, bizdeki demokrasiye demokrasi demek de mümkün değil ya!.. İşte biz de böyle demokrasi ile yönetiliyormuş gibi kabul edip, en azından bu şekilde kendimizi kandırıyoruz!..
Eh, madem demokrasi var, o zaman bırakın aday adaylarını da, resmen adayları açıklayın o zaman da, vatandaş aylar öncesinden kendisini yönetecek kişinin karakterinden tutun da, düşüncesine kadar, bilgi ve becerisinden tutun da, aile yaşantısına kadar her şeyini yakından öğrenip bilsin ve ona göre de oyunu kime vereceğine daha rahat karar versin.
Bakmayın böyle bir istekte, böyle bir teklifte bulunuyoruz, ama bunun da böyle asla gerçekleşmeyeceğini de biliyoruz. Çünkü, herşey genel merkezde oturan ve lider sultasının hükümranlığını bırakmamak için ellerindeki tüm güçlerini sonuna kadar kullanan genel başkanların iki dudağının arasında bulunuyor.
Onlar da böylesine bir demokratik teamülün gelişmemesi ve ülkede yer etmemesi için doğaldır ki, kendi güçlerini korumak amacıyla son dakikaya kadar saklamayı liderliğin bir gereği olarak görüyorlar. Sadece bununla da kalmıyor, etrafındakileri de bu yönde motive ediyorlar.
Liderler de biliyorlar ki bizler koyun gibi bir milletiz. Bizi nereye yönlendirirlerse oraya gideceğiz. Kimi işaret ederlerse ona oy vereceğiz. Yani kısacası bir yerel seçimde de yine bizim seçtiğimiz değil, yine parti liderlerinin seçtiği ve bize de “Benim seçtiğim en iyisidir, sen de ona oy vermekle yükümlüsün” dediği kişiye oy vereceğiz.
İşte biz de demokrasinin böyle bir şey olduğunu sanıyoruz ve bize dayatılan kişileri seçmeyi demokrasinin bir kuralı olduğunu düşünüyoruz…
Eh bize de bu yakışır nasıl olsa…
