Doğduğum gün babamı da kaybetmişim.
Çocukluğumdan beri boynum büküktür.
Ben hiçbir zaman babalar gününü kutlayamadım.
Bu nedenle her doğum günümde, bir farklı ıssız olur sol yanım.
Kimseyle konuşmak dahi istemem, içe kapanırım.
Ve o gün, buruldukça burulur yetim kalmış yüreğim.
Bir yakınım yeni yaşımı kutlarken dahi sevinemem.
Ve o pasta dilimini yutmakta güçlük çekerim.
Boğazımda sanki büyük bir ayva dilimi takılır kalır.
Yaşarken babalarınızın değerini bilin. Onların bıraktıkları boşluk hiç dolmıyor.
Yaşam boyu eksik kalıyorsunuz.
Varlığı güven veren, sevgi ve şevkatleriyle yüreğimizi ısıtan ve arkamızda herzaman dağ gibi duran:
Başta babam ve diğer yarım sevgili eşime, sonra dünyalarını değiştirmiş tüm babalarımız ışık içinde uyusunlar.
Yaşayanlara sağlıklı ömürler diliyorum.
Babalar gününüz kutlu olsun.
Emine Pişiren
