Yoldaki ayak izleri;
Sevdasına boğularak ateş yakmış toprağa.
Yaslamış sırtını milyonlarca biçare insana.
Kabusları elleriyle kavrayıp
Bir yumrukta sıkıvermiş karanlığın gözlerine.
Armağan etmiş, yağmışta yağmış aşk mevsime,
Islanan kaldırımların üzerine yığılan ayak izleri karışmış gönül izlerine
Hüzün tutmuş vuslatın yollarında.
Tendeki can izlerine;
Hoyrat seferlerde sarf edilen cümlelerden
Sadece mora boyanmış inci tanesi
Yokuş yukarı hayat salıncağında sal(lan)makta.
İz bırakalı yıllara gri hayaller
ömür denilen memleketin ücra köşelerinde seyretmekte yolları;
BİR ELİ BATI da
BİR ELİ DOĞU da
GÜNEYDE YABAN
KUZEYDE KAVUŞMA
BEDEN DE VATANCA anlam(a)larla süre gelen.
* * *
Düşteki göz izleri;
Hayallere meyilli günaşırı gözyaşları
Kime niyet kime kısmet sallantılarında
Yürek depremlerinde çaresizce bekleyen
Bir ömürlük bekletilen.
Omuzuna sırtladığı sevgiden pırıltıları dağıtarak damla damla biriktiren.
Arşınlanmış zamanı bir sitemde yere vurup
Kahkahaları kırıp atarcasına
sere serpe sermiş sevdiğine biriktirdiği sevgisini.
* * *
Gecedeki gün izleri;
Asi ve mai düşlerin arasına sıkışmış
Dalmış korkusuz masalların iç çekişlerine öyküler yazmak ve yaşamak niyetiyle.
Bir kadehte içmek şiirden şarapları.
Sözlerin içinde kaybolup gitmek.
Okudukça işlemek hece hece kitap aralarına.
Yıllanmışlığın tadında hafif buruk ve kırmızı. Yudumladıkça dudaklarında iz bırakmış. İçtikçe yüreğine söz bırakmış.
* * *
Yâr’a adanan yâr izleri;
Yâr’dan yâr’ı yara yara sarmakta, durmaksızın sızlanmakta.
Acılanmakta ruhun derin ve ıssız parçalarına.
Bölük pörçük hislerin hiç(siz)liğinde. Arayan ve aranan ellerin parmak aralarında aralıksızca kanayan binbir harf
Aşka değen “sen” izleri,
Adı şanı olmayan bir gösteridir hayatı kaplayan ve kapsayan. Gerçeklerin arkasındaki aynanın yansımayan tarafında kalan ben(cil)liktir yankılanan ve zamana yaslanan. Zamanı kısık bir sesle ansızın karşılayan.
Tevafukların içindeki tasvir edilemeyen anlıklarda ortaya çıkan. Sessizlikte sen izlerini takip ederken takılıp kalan lahzalara.
Kimsesizliğin kimliğini senliğinle tanımlayan ve tamamlayan. Tanımsızlıktan kıvrımlarında aşkka uzayan ve uzanan.
Değillerin değmelerinde değerince yaşayan ve yaşanan. Keşkeleri sığıntı yapana kadar hayata dayanan ve dayatan.
* * *
Aşkı sezen “ben” izleri,
Keşfe değer her şeye ulaşan ve ‘us‘laşan. Zamanın sayfalarında yürümekten yorulmuşken aşka değen “sen” izleriyle buluşan ve bu izlere bulaşan.
Sevgilinin turuncu’dan kalbini mor çiçeklerle süslemek. Her parçasına gül’llerin kokusunu yaymak. Boş kalmışlığının üzerine baharı salmak. “Sen” kalesine ben’den surları örmek. Örtü olmak gözlerindeki sıcacık “ben” akışlara.
Aşka düşen turuncu hayallerinize mor benekli kelebekler kaplasın.
Dua ile kalın turkuaz asıllı gönlünüzde…
