Emel ŞEN
UÇUKKAÇIK
AŞK..! bu çekmemiştir insanoğlundan çektiği kadar…sözün misali…sırtımızda bıçak, ya da kalbimizde ok…al eline fırlat istediğin yere….ister yakana iğne ister paçana yapıştır sonra da sürükle yerden yere………..
doyumsuz mahlukat insanoğlu…neyi çok isterse bulunca buldumcuk olur….kaybetse karalar bağlar, Yunus Emre sanarak kendini soyutlar dünyadan benliğini….
oysa Yunus’un aşkı; aşkların en yücesine, en güzeline, en hakikatine değil miydi…? kimle aşık atıp bunalıma girmeyi bi halt sanıp bir çuval trip satıyoruz….
Yunus kim biz kimiz ki aşkı bu kadar kolay sindiriyoruz ve de bitiriyoruz….
Yunus’dan gayrımız yalan AŞK’ a….
kimin de pinpon topu, kimin de beyaz mendil olmadı canım el salla KaRaLaR BaĞLa…!
hep mi kurbanıyız yitikliğin…? çöpten aş aramaya benziyor şimdiki sevdalar…ara ki bulasın..! bulsanda yüzüne bakamassın ama bırakamazsın da elinden…öyle ya gerçek ne kaldı ki bu dünyada…?
şimdiki aşklar yakışmıyor Veysel’in teline…velhasıl yaşasa küserdi sazına…!
dürüst değiliz aşk sana….aslında biz seni karıştırıyoruz arzu ve hevesle…öyle ya arzu ateştir suyla söner…heves geçicidir çabuk siner…. sonrasında arayış içinde insanoğlu midesinde anlamsız kramplar….
en güzel aşklar kitap sayfalarının kokularında kaldı….bir de Yunus’un yüreğinde….
tanımıyoruz biz…tanımayacak da bizden sonra gelecekler….!
AŞK…
AFFEDECEK Mİ…!?
