Sapla/Samanın birbirine karıştığı, buğday pazarında saman satılan, değersizlerin elde tertemiz gezdiği, değerlilerin bir kenara İtildiği/Atıldığı bir zaman içerisinde ÂŞIK ve danaların AŞIĞI tartışılmakta, sahtecilik oyunları oynanmaktadır.
Eline bir saz alan Âşık etiketi altında diyar diyar dolaşmakta, kahvehanelerin dumanlı havasında parsa toplayacak hale gelmekte, etkinlik ve özel gecelerde boy göstermekte, birbirlerini tân ve zân ederek bu geleneğe gölge düşürmekte, hatta hıyanet etmektedirler.
Yıllardan beri yazarım, çok sayıda eser hazırladım, yayınladım. ÂŞIK NEDİR, KİMDİR?…
ÂŞIK: SEVDÂNIN ELİ, KUDRET DAMLASININ SELİDİR.
ÂŞIK: ZERREDEN ŞEMSE YÜKSELEN İMAN MERDİVENİNDE VELÎDİR.
ÂŞIK: O’NA PERVANEDİR, SEVDÂLARDA DİVÂNEDİR.
ÂŞIK:DAĞGÜLÜ, ZİRVEDE LÂLE, YAYLADA ÇOBAN, SEMÂDA TURNADIR.
ÂŞIK: İNİLEYEN SAZIN TELİ, HALKIN GÖZÜ/KULAĞI/ DİLİDİR,
ÂŞIK: DİLSİZ KAVALIN DİLİ, DORUKLARIN BELİ, GÖNÜL SAZININ TELİDİR.
ÂŞIK: BÂD-I SABALARIN YELİ, GÜMÜŞ KEMERLERİN BELİ, MAZLUMLARIN ÇULUDUR.
ÂŞIK: DİNMEYEN VOLKAN, SÖNMEYEN IŞIK, SESSİZ YIĞINLARIN DİLİDİR.
ÂŞIK: GONCADA BÜLBÜL, BAĞBANDA GÜL, BEYAZDA TÜL..
ÂŞIK: DOĞRUNUN YANINDA, CÂNÂNIN KANINDA, CAN İÇİNDE CAN..
ÂŞIK: MAZLȖMA HANCI, ZALİME KAMÇI, TOPALA DEYNEKTİR.
ÂŞIK: SEVGİLERE GÜL, IŞIK, SEVENLERE MÂŞȖK, AŞK VE MEŞK İKSİRİDİR.
ÂŞIK YAŞAR REYHANİ’YİE GÖRE ÂŞIK
Âşık hassas demek, çok ince demek
Aşkın deryasına çetindir girmek
Aranan maşuğa kavuşmak için
Lazım demir çarık, demir değenek.
Âşığın yürekte çoktur tasası
Tasa âşıkların Anayasası
Hep âşıklar böyle düşmüş gurbete
Elinde ya bir saz, ya bir asası.
Tut sihirli sazı bir göle batır
Gör ki çıkar hangi kalbi kanatır
Derdi alev alev yanan âşığın
Gönlünde gerili teli sızlatır.
Sızlayan tel midir, yoksa yara mı
Âşık al mı giyer, yoksa kara mı
Arayıp yârini bulmasa âşık
Güllere mi benzer, yoksa hâra mı?
Âşığın derdinden anlayan olmaz
Sevgili de ise naz üstüne naz
Âşık ölür gider saz çala çala
Mezarı kaybolur sesi kaybolmaz.
Sümmani Babanın kaybolmaz sesi
Çürümüş diyorlar garibin fesi
Emrah öldü amma gurbet ellerde
Dillerde dolaşır hâla bestesi.
Kayıs Mecnun oldu Leylâ peşinde
Yedi yıl ağladı dağlar başında
Ölümsüz bir aşkın kudreti kaldı
Ferhat’ın dağları her delişinde.
Âşıklık incedir gördüğün kıldan
Çıktı mı Tahir’in adı akıldan
Zöhre’nin ismini öğrenmek mümkün
Dicle nehrindeki kumdan, çakıldan.
Kerem’i ateşe saldığı boş mu
Aslı’nın aklını aldığı boş mu
Ethem Veli tahtı tacı terk etti
Eşref’in deryaya daldığı boş mu?
Âşık REYHANİ’yim iki gözüm nem
Ben ölür giderim bâki kalan nam
Üçyüzonüç âşık ölmüş diyorlar
Ey bilin onlardan bir parça benem.
Daha nice böyle gönül kırıntıları Âşıkları dile getirmiş, hakiki Âşıkları yaşatmış, sahte etiketli menfaat baronlarını deşifre etmiştir.
Zerreden Şemse yükselen iman merdiveninde velî noktasında, Mazlȗma hancı, Zalime kamçı, Topala deynekse; cehâletin girdabında, kemâlattan uzak, Edep ve terbiyeden payını alamamış, ağzı küfürle dolu, gönlü kapkara, ibadet ve âmelden uzak zihniyete sahip aşıkları ne yapacağız?…Yanlış anlaşılmasın… Hakiki âşıklara sözümüz olmaz, sayıları az da olsa bile…
Mevlâ görücü ve bilici… Elbet bir gün hesap sorulur, Mȋzân Terazisi yanlış ölçmez.
Anlayan veya anlamak isteyenler için bir Gönül Damlası ile yazımı bitireyim.
ÂŞIK DİYE GEÇİNİR
Âşık diye geçinir, “A” harfinden habersiz.
Her çöplükte eşinir, Dedikodu peşinde.
Dokunmayın deşilir, mahlası da geçersiz.
Âlim/Hoca kesilir, nefsi karga leşinde.
ÂŞIK MI, YOKSA AŞIK, ONDAN/BUNDAN ARAKLAR,
HARAM DOLU KAŞIK MI, NELER YAZAR VARAKLAR.
