İlk defa klasik bir başlıkla yazı kaleme alıyorum.
Anaların bilmem kaç milyonuncu taçlandırılacak özelliklerini zaten tarihte milyonlarca yazar dile getirmiş ve getirmekte.
Bu günün orijinine de hiç takılmıyorum. Yunan Tanrıçası Kibele’ye belki daha eskiye dayandırılmakta, ilginç olanı, bu günün dünyada bir çok farklı ülkede farklı tarihlerde kutlandığıdır. Türkiye bu konuda çoğu ülkenin kabul edip kutladığı tarihi dikkate 
almakta.
Ve Tanrı Kadını Yaratıp bütün insanlığa “analık” Genini Lutfetti…
- Çocuklarının can ve mal güvenliğini her şeyin üstünde tutar, ELEŞTİREMEZSİNİZ,
- Kendini çocukları için gözünü kırpmadan telef eder veya yok eder, ELEŞTİREMEZSİNİZ,
- Erkek çocuğuna ve en küçük çocuğuna çoğunlukla taraf çeker, ELEŞTİREMEZSİNİZ,
- Kimseye dövdürmez, sövdürmez, laf söyletmez, ama kendisi döver de, hakaret de eder, terliği de gözüne fırlatır, ELEŞTİREMEZSİNİZ.
Bunları çoğaltabiliriz rahatlıkla.
Ama adına “ana” veya “anne” dediğimiz canlıya “kadın” veya “dişi” veya “hanım” veya “karı” denilmekte, zamandan zamana, kültürden kültüre değişmekte bu. Peki istatistikler ne diyor kaç kişiyi ilgilendirdi ve araştırma yapıldı acaba şu sorularla ilgili:
- Geçim sıkıntısı nedeniyle kötü yola düşenler,
- Çocuğu için böbreğini satanlar,
- Kocasından çocuğunu korumak için dayak yiyenler,
- Hastanelerde ihmal nedeniyle doğum kurbanı olanlar,
- Tek çocuğu olup ta onu da şehadete uğurlayanlar
- Biricik çocuğu kaçırılıp hayatı zindan edilenler,
- İş dünyasında ağır çalışma şartları içinde mobbinge uğrayanlar, tacize uğrayanlar,
- Çocuklarının geçimi için çalışıp ta içkici ve kumarcı kocaları tarafından paraları zorla elinden alınanlar,
- Çocuğunu sat(mak zorunda kal)anlar,
- Çocuğunu öldürenler, sokağa bırakanlar…
Bunlar da çoğaltılabilir. Ama son iki yazdığım madde, “ana”lık duygusunda veya genetik diziliminde bir bozukluktan kaynaklanıyor olsa gerek. Bu yazımız, normal bir “ana” genetik dizilimi kapsamındadır.
Kim ne derse desin ama bence evlat acısı kadar belki de ondan daha farklı ve büyük olan acı, ana acısıdır. En büyük hataları da yapsanız, sizi sorgusuzca bağrına basacak bir canlıyı kaybetmek. Bu acıyı ancak yaşayanlar bilir.
İşte böylesi varlıklar analar. İslam dininin bile CENNETİ ayaklarının altına serdiği insan türleri…
Dizeler döktürmeyeceğim sana ANA,
Gelmiş geçmiş bütün güzel dizeler armağan olsun s(ANA)!
Her şeyin en güzeline SEN layıksın AMA,
En güzelini yine uzatırsın BANA!
Sözler “anne“ye vursa da portelerde, özler, anayı gözler kana k(ANA)
Tüm ANA larımızın günü kutlu, yarını mutlu ve umutlu olsun. Bu pazar, kahvesini siz ikram edin dostlar ananıza, ben öyle yapacağım. Şükürler olsun ki, hala hayatta ve ben o şanslılardanım.
Esenlik dileklerimle efendim.
