Yine çoğunlukla yanlış kutladık 8 Mart’ı. Bir rimel alana diğeri bedava. Kadınlar Günü nedeniyle iç çamaşırında damping!
Ucuzluk günlerine dönüştüren de oldu, haydi meydana diyerek halaya girişen de. Sayın siyasetçilerim. Saygıdeğer başkanlar
Sevgili sivil toplum liderleri ve halkımız!
8 Mart, ‘Dünya Kadınlar Günü’ değil, ‘Dünya Emekçi Kadınlar Günü’dür… Fark, büyüktür.
Öyküyü biliyorsunuzdur, bilmeyenlere anımsatalım. 8 Mart 1857… ABD’nin New York kentinde 40 bin işçinin çalıştığı dokuma fabrikası… Uzun iş günleri ve çok düşük ücretler. Ağır koşullar artık kadın işçilerin tahammül sınırını zorlar. Greve gitme kararı alan kadınlar, taleplerini de açıklar: “Daha iyi koşullarda çalışmak, 10 saatlik iş günü, eşit işe, eşit ücret…” Grev başlar. Polisler gelir fabrikaya, arbede çıkar, fabrika kadın işçilerin üzerine kilitlenir. Yangın çıkar, kaçamazlar kadınlar. 129 kadın, yanarak hayatını kaybeder. Cenaze törenine 10.000’i aşkın kişi katılır.
Büyük acı ve uyanıştır 8 Mart’ın temeli. Dünyaya sanayi devrimini yaptıran nedir biliyor musunuz; ucuza çalıştırılan kadın ve çocuk işçiler.
İngilizlerin ünlü düşünürü John Locke, Ticaret Kurulu’na yoksulluk ve kötü durum konusunda bir rapor yazar mesela. Üç yaş üzeri çocuklara, yemek karşılığında ip eğirerek ve örgü örerek hayatlarını kazanmalarının öğretilmesini tavsiye eder.
Dünyada birçok hak, kadınların fabrikalarda yorgunluktan bayıldıkları günlerde çıkan isyanlarla alınmıştır.
GÖKYÜZÜNE GÜLÜMSE
‘Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nü kutlarken, tartışalım, konuşalım, hakkımızı arayalım, gerekirse isyan edelim ve lütfen çiçeğin böceğin ötesine geçelim. 8 Mart’ların her şeyden önce uzun tarihsel acılara, mücadelelere dayandığı unutulmamalı.
Ve tüm Türk kadınları, gökyüzüne gülümsemeli, bugün saygınlıklarının temeli olan Atatürk’e saygılarını iletmeli.
Cumhuriyet Türkiyesi’nde kadının aldığı yol, birçok İslam ülkesinin fersah fersah üstünde. Ancak mutlu, eşit, refah içinde yaşayan kadınların olması çoğunluğun yaşadığı haksızlığın, mutsuzluğun, acının üzerini örtmüyor.
Türkiye İstatistik Kurumu’na göre, Türkiye’de erkeklerin istihdam oranı yüzde 70’ken kadınların iş gücüne katılım oranı yüzde 30’u zor buluyor.
ORTANIN ALTI
Şu günlerde kanımızın almadığı Avrupa Birliği ülkeleri ile kıyaslanınca fark devasa! AB istatistik dairesi Eurostat 2015 verilerine göre, Avrupa ülkelerinde çalışan kadın ortalaması yüzde 62,3. Almanya’da 20 ila 64 yaş arasında çalışan kadınların oranı yüzde 72,5. İsveç, Danimarka’ya en iyisi bakmayalım!
Türkiye’de 8 milyon 100 bin kadın istihdam altında. Ancak sadece yüzde 45’i kayıt altında. Üstelik kadın istihdamının artması için getirilen mali kolaylıklar son yıllarda fark yaratmıyor. Çalışan kadın sayısı yaklaşık beş yıldır yerinde sayıyor. İşin gerçeği, büyükşehirlerden taşraya gittiğinizde daha çok karşınıza çıkıyor.
Çocuk, ev, yokluk, yoksunlukla boğuşan milyonlarca kadın. Ya baba, ya koca elinde yönetilen hayatlar. Taciz, tecavüz, şiddet cabası. İşte diyorum ki, mesele bu ciddiyetin farkına vararak 8 Mart’ları kutlayabilmekte.
Bu yıl yine olmadı, belki seneye!..
