Akıl ve Bilimden Korkanlar…

Kültür okumak, anlamak, görebilmek, görebildiğinden anlam çıkarmak, ders almak, düşünmek, anlama yeteneğini eğitmektir. İşte böyle bir toplum olmanın mücadelesini verdi. Atatürk ve o Atatürk ” Benim mirasım akıl ve bilimdir ” demişti. Şimdi bu mirastan akıl ve bilimden, aydınlıktan çağdaşlıktan korkanlar, kendi yarattıkları topluma kolay baktıklarından. Akıllı okumuş aydın kültürlü eğitimli bir toplumun çoğalmasından da rahatsızlık duymaktadırlar.  Zaman zaman yapılan talihsiz açıklamalar söylemler, akıl ve bilimden korkanları cesaretlendirmiş ve hala acı izlerini unutamadığımız, bir çok aydın, yazar, şair, müzik adamının diri diri yakıldığı Sivas olayları gibi, yeni senaryoların yazılmasınada göz yumulmuştur.

Son tophane baskını olayları bunun bir örneği değilmi? Allah korusun daha vahim olaylar yaşanabilirdi. İşte akıllı, eğitimli, çağdaş kültürlü, toplumların oluşmasından kenetlenmesinden rahatsızlık duymak bu değilmi? Siz şimdi milli irade diyeceksiniz, benim arkamda şu kadar sayı var, bana evet dedi diyeceksiniz, bundan cesaret alarak, ” ne olmuş yani, kimse karıştırmasın kaşımasın olayı, mahalle baskısı falan yok büyütmeyin ” diyeceksiniz.

Olmaz böyle şey, ne demek ” Ben tophane de büyüdüm iyi bilirim oraları ” açıklaması bir Başbakana yakışan bir açıklamamı? Peki oraya gidip, hala korkuyu içinden atamayanlara üzülmeyin bir daha olmayacak diyebildinizmi? Yarın çok daha tehlikeli olayların yaşanmamasını garanti edebilirmisiniz? Ben böyle bir olayın sonunda, Başbakandan çok daha sağduyulu ve yapıcı açıklamalar beklerdim. Ama onun sahip olduğu yarattığı sesiz halk, nasılsa eğitimden kültürden çağdaş değişimden rahatsızlık duymaktadır. Nesine gerek kültür, eğitim, aydınlık ve çağdaş değerler. Kendi sanatçısına ve sanatına bile saygı duymayan bir milletiz biz, dün ” Biz batı’nın ahlaksızlıklarını aldık ” diyen bir Başbakan şimdi nasıl sanata bilime karşı duyarlı olabilir acaba? Batı’nın çağdaş değerlerinden çok uzakta kalan bir Türkiye yaratmadık mı? Batı’dan uzaklaştırılıp sonrada Ortadoğunun kabile kültürüne teslim edilen bir Türkiye yaratmadık mı?.
Sürekli üniversiteler açmak önemli değil, asıl önemi olan burada verilen eğitim ve topluma yansımaları. Bu gün Türkiye tüm üniversitelerinde yılda ürettiği bilimsel makalelerle acaba. Dünya üniversiteleriyle kaçıncı sırada ve kaç bilimsel makale üretiyor? Birileri bunun açıklamasını yapabilirmi. Televizyonlara bakıyorsunuz, insanın içini karartan mistik diziler, anlamsız kadın proğramları, bacım edebiyatının yansımalarını gösteren proğramlar, ardı arkası kesilmeyen içi boş ve topluma bir tek sanatsal bilimsel eğitimsel mesaj vermeyen sayısız diziler. Kültürel sanatsal değerler burada yok edilmiyormu?. Ama birilerinin bu sergileniş işine geliyor, zira okumayan eğitilmemiş uyuyan kültürsüz bir toplumu, istediği yönde kullanabilmesi işine geliyor. Böyle bir toplum gerçeğinin vereceği kararda, nasıl olur da benim arkamda şu kadar bir halk kararı var dersiniz? Şimdi kendi yarattığınız sayının verdiği yetkiyi kullanarak, tek adam olmanın hırsı içindeyseniz işte asıl tehlikede burada başlayacaktır. İnanç siyasetinin verdiği sonuçlarda bu karamsar tabloyu siz yarattınız.

KONUŞAN TEK ADAM:

Başbakan RTE, ülkede bu güne kadar konuşan tek adam. Batı demokrasilerinde Başbakandan çok, açıklamalar yapan konuşan bir politik anlayış var. Ama Türkiye’ye baktığımızda sadece RTE konuşuyor, başka konuşan bir milletvekili yada onun haberi olmadan açıklama yapan bir bakan varmı? Kendi bakanlığıyla ilgili bir kararda, Başbakanın talimatı yada bilgisi olmadan karar alabiliyormu? Bir bakan. Siyaset yapmak, sadece her şeye parmak kaldırarak ses çıkarmadan oturmakmıdır?. Türkiyede siyasetin adı, Başbakanın iki dudağının arasında kalan bir anlayıştan öteye gidemeyecektir. Kültürlü, eğitimli, okumuş, aydın çağdaş bir toplum olmak, bu kadar önemli değil sanırım. ” yapacak çok işimiz var” diyen Başbakan, yapılacak çok önemli işlere baktığımızda, ” Küçük Amerika ve Başbaklık ” önce bu hayalini süslüyor Başbakanın. Şimdi aldığı yüz 58 oyla buna bir adım daha yaklaştı. Bağımsız yargıyı, tüm çağdaş kurumları, kendi anlayışına karşı olan her düşünceyi, tek adam anayasasıyla değiştirmeye daha yakın artık. İstediğide buydu Başbakanın, neye evet dediklerini bile bilmeyenlerden aldığı yetkiyi milli irade olarak ve adına ” İleri demokrasi ” koydukları masalla şimdi daha da yaklaştılar aslında.

İNANMIYORUM:

Evet Başbakana inanmıyorum. Dün söylediklerini hatırladığımda inanmıyorum sözlerine. ” Laik değil ümmetcilik asıl olandır, geliyoruz sindire sindire geliyoruz, kıyam başlayacak ” diyen kendisi değilmi?. Şimdi bunları söyleyen bir Başbakan nasıl olurda inandırıcı olabilir? Geçen seçimlerde ” Düşünen yazan herkes düşündüğünü çekinmeden açıklar, yazar söyler eleştirir, bunda serbest olacaktır ” diyen kendisi değilmi? Peki bu güne kadar bu sözlerinde durdumu dersiniz? Şimdi de aynı söylemler ve açıklamalar, ben bir Başbakanı eleştirmeliyim, yaptıklarının yanlış olduğunu yazmalıyım, korkmamalıyım, işte asıl demokrasi budur. Ama Başbakanın medyaya verdiği yemekte, tek konuşan yine kendisiydi, soru sormaya bile korkan gazeteci yokmuydu? Ya da Başbakan hoşnut olsun, ona yalakalık yapayım diyerek sorulan sorulardan da keyiflenen bir Başbakan.

Gazetelere yandaş basına baktığımızda Başbakan istediğini almıştı ve mesajınıda vermişti. Ben gazetem varsa yapılanlarda yanlışsa, bunu toplumu bilgilendirmek adına yazarım arkadaş, sen beni bunu yazma şunu yaz diye korkutamazsın, bunun adı demokrasi olamaz, şimdi de kendileri bir demokrasi adı çıkardılar, adı ileri demokrasi. Peki özde dolaysız çağdaş demokrasi nerede kaldı? Vigtor Hugo ‘ ‘Bir ülkede güzelliklerin aydınlığın çağdaş değişim anlayışının önüne, yalakalık ve dalkavukluk getirisini koyarsanız, işte o zaman o ülkeyi bitirirsiniz ” demiştir. Şimdi Türkiye’de bir tek adama karşı bu siyaset getirisinin yalakalığını yapmıyormuyuz, sadece bir kaç gazete ve televizyon kanalı kaldı bu anlayışa teslim olmayan, onurlu duruşlarını gösteren. Türkiye nereye gidiyor diye bağıran. Başbakanı sevmiyorum diye, yaptığı güzel şeyleride yazmamak, benim inandığım değerler adına haksızlık olduğunu da burada söylemekten çekinmem. Ama kendi siyasal geleceği adına da, ülkeyi çarklar arasında bırakmaya kimsenin hakkı yok bu ülkede. Şimdi her zamankinden daha çok, duyarlı olmalıyız. Kültürlü, eğitimli, aydın, okuyan araştıran, çağdaş bir toplum olmanın önemini unutmamalıyız ve yeniden Sivas’lar Tophaneler böylesi tehlikeli vahim olayların yaşandığı yerler olmasın. Bu taktirde. Atatürk devrimlerinin, onun miras olarak bıraktığı ” Akıl ve bilimi ” düşünen bir toplum gerçeğinin yaşandığı. Türkiye modelini tüm dünyaya göstermiş oluruz. Türkiye bu değişimi hakediyor.