Ahlaksızlık Sarhoşluğu

Alemlerin yegane yaratıcısı Allah (cc) Kur’an’da Peygamberimiz Muhammed Mustafa’ya (SAV) hitaben, “Şüphesiz sen yüce bir ahlak üzerindesin”[1] buyuruyor. Bu aynı zamanda mü’minlere, siz de bu yüce ahlakla kuşanın demektir. Çünkü Resulullah’ın (SAV) bizim için “mükemmel örnek”[2] oluşu Alemlerin Rabbi’nin buyruğudur.

“Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim”[3] diyen Resul-i Ekrem (SAV) Kur’an’ın “Yüce ahlak” olarak nitelediği vasfını ifade ediyordu. Bize düşen de bu eşsiz örnekliğe uymaktı, onun ahlakıyla donanmaktı.

Öyle de olmuştuk, son 40 yıl boyunca da içinde yer aldığım İslami Camia böyleydi. MTTB, Akıncılar, daha sonra MGV gibi bizim geldiğimiz gelenekte insanlar birbirini örnek alıyordu. Benim de örnek aldığım insanlar vardı. Mesela ilk tanıdığım günden bugüne kadar başkasını çekiştirmeyen Müslüman şahsiyetler var. Bazen ahlaka ters düşmediği halde başkaları hakkında konuştuğumuzda, “Bu onların hatası, yanlışı, biz kendi doğrularımızı, hayırlarımızı arttıralım” diyen bu insanlar hakikaten örnek şahsiyetler.

Ya şimdi?

Üzgünüm, çok üzgünüm!

Ne oldu, ne değişti?

Sahi, ne oldu da ahlaksızlık bu mahallede kendisine böyle yer buldu?

Dinin büyük günah/kebair saydığı ahlaksızlık nasıl oldu da böyle yaygınlaştı?

Tekasürü ilke edinenlerin, mal biriktirmeyi imanına tercih edenlerin iftiralarını izah edebilirim, lakin dindarlar arasından bilhassa siyasi ihtirasa sahip insanların bir bardak su içer gibi iftira atmasının izahı zordur.

Biz neremizden vurulduk ki yalan söylemeyi, iftira atmayı, yalan olma ihtimali kuvvetle muhtemel olan zan-kanaat gibi hakikat içermeyen haberlerle, tahminlerle insanların namusuna, haysiyetine zarar vermeyi sıradan bir iş gibi görür olduk?

Ahlakı sadece cinsellik olarak anlayanları bir kenara bırakalım, lakin dini bütün olarak bilinen, “bir mücadelenin içinde yer alan”  insanlar olarak iftiranın, fitnenin açacağı ağır tahribatı nasıl oluyor da umursamaz hale geldik?

Fitnenin katlden daha beter (şiddetli) olduğuna[4] iman eden mü’minler nasıl oluyor da fitne çıkarmaktan geri durmuyorlar?

İnananlar neden dedikodu, gıybet, hased gibi ahlaksızlıkları umursamaz odular?

Neden iftira olduğu gün gibi ortadayken bir Müslümanın haysiyeti, namusu ayaklar altına alındığında bunu görenler Müslümanca bir tepki göstermiyorlar?

Bir insana nasıl böyle kolay iftira atabiliyorlar?

Düşünebiliyor musunuz? Batı’da insanların birbirine iftira atması neredeyse en düşük seviyede.

Ya bizde?

Her gün katlanarak artıyor iftiracılığımız.

Geçen gün değerli bir şahsiyete çirkin bir iftira atılmış, konu bana intikal edince, olay bir husumete yol açmasın diye müfteri olanın yakınlarıyla paylaştım. Bana verdikleri cevap iftiradan da ağırdı:

“Hocam dert etme, bir şey olmaz, olmuş bitmiş…”

Bir insanın, bir Müslümanın şerefi, haysiyeti bu kadar ucuz ve kıymetsiz mi?

Din, iman, Kur’an, ahlak diyeceğim ama adamlar bu değerleri çoktan rafa kaldırmış.

Anladım ki günah kendilerini çepeçevre kuşatmış, artık bunlar için her çirkinlik sıradanlaşmış. Ve bir süre sonra her günah bunlara sevimli ve çekici gelmeye başlayacaktır.[5]

İşin acı tarafı, bu ahlaksızlığa düşenlerimizin sayısı her geçen gün artıyor. İnsanlar akın akın ahlaksızlığa koşuyor. Günahları kendi şahıslarıyla sınırlı kalsaydı, yani günah işleyerek sadece kendilerine zarar verselerdi çok dert etmezdim. Ancak sevmedikleri, çekemedikleri, rakip gördükleri, engel gördükleri hatta hiçbir şey olmasa bile yalan konuşmayı alışkanlık haline getirdikleri için insanlara iftira atarak, şeref ve haysiyetlerine zarar vererek suça ve günaha batıyorlar.

Kimileri dünya malına olan ihtiraslarından dolayı kendilerinden başka kimsenin iş yapmasını, para kazanmasını, mal mülk sahibi olmasını istemiyor. Bu sebeple ortalıkta kendileri kalsın diye hedef kişilere en ağır iftirayı atmaktan geri durmuyorlar. Üstelik bunlar namaz, niyaz sahibi insanlar. Bir münkirin her ne olursa olsun günah işlemesini yadırgamıyorum, ama işin acı tarafı biz onlardan daha çok birbirimize iftira atar olduk.

Sade vatandaş ahlaklı, vicdanlı olmayı seçerken; okumuş ya da siyaseten kazanımı olan dindarlardan kimilerinin iftira atarken Allah’tan korkmaması beni ürkütüyor.

Bize ne oldu böyle? Ne oldu da iftira ile sarhoş olanlarımızın haddi hesabı yok?

Ne oldu da daha dün bir yalana şahid olduğumuzda tir tir titrerken, bugün haysiyet katili olup iftira atmayı marifet görüyoruz. FETÖ’cüler bu tür iftiraları kaniat imamı olduğuna iman ettikleri kainat şarlatanı F. Gülen hatırına yapıyorlardı, ya biz?

Biz ne uğruna iftira atmaya bu kadar sarılır olduk?

Makam, para, mal-mülk şeref ve haysiyetten daha mı önemli oldu?

Peki ya Allah’tan, O’nun (cc) rızasından da mı daha ağır bastı ihtiraslarınız?

Bu konuyu çok ihmal ettik, örneklerle yazacağız inşaallah.

[1] Kalem/4.

[2] Ahzab/21.

[3] Muvatta’, Hüsnü’l-Huluk, 8. 11/904

[4] Bakara/191.

[5] En’am/43.