Machado'yu yıllar önce okudum. Yıllar sonra Raymond'u tanıdım; Raymond'un da Machado'yu sevdiğini öğrendim; hatta, kendisinin öldükten sonra onunla buluşmak istediğini de öğrendim. Huzursuz bu adamlar… burada huzursuzlar..
Üst katlar neden hep “depişir”?.. her yerdeler, üst kattakiler; …ve artık üst kattakiler değil, üst katlar “depişir”… Sanırım, bir bildikleri var… beni, örneğin. Her yerde bilirler üst katlar beni.
İçinde bulunduğu kabahati biliyor…Vazgeçmesi mümkün değil çünkü kendini de kabahatten yarattı; bir kabahatten; kendine bile ait olmayan kabahatten; inkar etmesi mümkün değil; itiraf etmesi de mümkün değil; hangi yüzü hangi yüzünü itiraf edecek; hangi yüzü hangi yüzünü öldürecek; ötekinin berikisi biri; beridekinin ötekisi diğeri; bu yüzden yüzlerde gezer yüz olup; yüz bulup.
Bizim milletin süper bildiği şeyler: Maç, çaput, sevgiliye saçma şiirler. Bu kadar.
Diyemedim… Çünkü bir hoşluk vardı bu kanışında. Yanındaki fındık faresidir, diyemedim. Kerter, kırkar, kemirir.. kısacası insana ait olmayan ne varsa yapar, diyesiydim. Diyemedim. Aslında… demedim, kasıtlı. Kasıt bana ait değilse niye diyeydim. Ne işim vardı bu böyle bir kast edişte. Edenler ve edilenler vardı, kast vardı, kemiriş vardı, insanlar vardı, fareler vardı; kemirdi gitti. zaten yüzünden okunan bir kemirilmişlik vardı her şeyden fazla. Fare yoktu, gitmişti.
Az eğimli bir cadde. Yukarıdan beton mikseri geliyor. Balkonumdan bakıyorum. Apartmanımın yanında ve caddenin karşısında yerleri eşiyor demir kepçeler. Yerleri eşelemelerini garipsiyorum. Amaçsız gibi geliyor eşelemeleri. Karşı eşeleme bölgesine dönüyor beton mikseri sırtında bir kamyon. Kazdıkları toprağı dolduracaklar birazdan. Belki karanlık olmadan. Yükselecek binayı hayal etmeye çalışıyorum karşıdaki. Onlar hala eşeliyorlar. Kör köstebeklere benzetiyorum boş durmayıp. Betoncu köstebekler. Üstelik de yine körler.
Bugün bir öğrencim bana, yolda 5 tl bulduğunu, ne yapabileceğini sordu. Cami yapılıyor, oraya yardım edeyim mi? diye de sordu. Hayır, dedim. Sokak köpekleri var Didim'de, onlara ver, dedim. Başka bir öğrenci laf arasına girdi, parayı bulan öğrenciye: köpeklere direkt verme, dedi. Güldük. Parayı bulan öğrenciye: et met benzeri bir şeyler al da köpeklere ver daha iyi, dedim. Zaten, dedim, cami dediğin, para bulunabildiği için yapılan bir yerdir, köpeklerin parası yoktur, da dedim. Tamam, dediler. Köpeğin camisi insandır da dedim, içimden.
Ben deli değilim; Seli'yim. Su seliyim.
