Yazı bir toplumsal ihtiyaçtır.
Yazar bir bakıma bu ihtiyacı gözleyen, saptayan kişidir.
Yazarak topluma bir ölçüde katkı veren, gereksinimleri olumlu çizgide yönlendirmesi gereken yazarlar aydın sorumluluğunu yerine getirirler.
Örneğin, bu günlerde daha çok da siyasal düzlemde, gençlik üzerine tartışmalar yapılmakta.
Nasıl bir gençlik, isteniliyor, gençlere ve eğitime yönelik politikalar ne olacak?
Elbette bize gerekli olan, hiç tartışmasız, üretken bir gençliktir.
Çünkü eğitimde dünya sıralamalarında epeyce gerilerdeyiz.
Çünkü gençlerde işsizlik oranımız yüzde 25'lerde..
Gençler toplumun içinde bir gizli cevher gibidirler.
O cevheri bulup, keşfedip, işleyip pırıl pırıl bir madene dönüştürecek olan da öğretmenler ve eğitim politikasına yön verenlerdir.
Çocukları daha küçük yaşlardan itibaren yetenekli oldukları alanlara yönlendirmek de başta sorumlular olmak üzere tüm toplumundur, ailelerindir.
Bizim tüm kesimleriyle ve katmanlarıyla bütün toplumumuzu kaynaştıracak olan temel bağımız "üretkenlik" olmalıdır.
İnsanın yeryüzündeki esas amacı da budur:
Varolan potansiyelini bilmek, geliştirmek ve toplumun gelişmesi yönünde onu en üretken biçimde değerlendirmek.
Üretken bir gençlik hedefimiz, esasında eğitimin temel amaçları arasına alınmalıdır.
Çünkü gençliğe bu ilke benimsetilip, içselleştirilirse toplum ve birey için en akılcı yönelimleri kendisi bulacak ve uygulayacaktır.
Sonuçta; başka, şu, bu gençlik değil, ÜRETKEN GENÇLİĞE ihtiyacımız var.
Peki, nasıl olacak bu iş denilirse, eğitimde, üretimde, kültürde,günlük yaşamda nasıl bir yol, yöntem gerekli diye soruluyorsa, onu da gelecek yazılarda ayrıntılı olarak tartışırız.
