ÖMÜRDEKİ SONBAHAR
Sarı iklim vakti bu, çil çil olmuş yapraklar
Gazellerin üstünde geziyor esrik rüzgar
Yok artık kavak yeli, ılık meltem ve bahar
Tarümar bahçe sanki yorgun mevsim sonbahar
Ne çiçek var ne böcek sırlara kadem basmış
Yılmış yorulmuş yıllar duvara elek asmış
Hazin mevsim içinde yalnızlık ve yokuş var
Bekleyişler beyhude meşkler bahara hasmış
Gözyaşına bakmıyor sanki elinde neşter
Saçlara düşen aklar ecele dikkat çeker
Anlaşılan odur ki; bu mevsimin kalbi yok
Sonun göründü diye acımaz tehdit eder
Kar misali erimiş ömre biçilen zaman
Kervana takılmışlar anılar elvan elvan
Dönmüyorlar geriye memnunlar ki durumdan
Bir selam gelse bâri ilkbahar yıllarımdan
Asuman Soydan Atasayar
