Yalnız bir ağaçsın
Hayatının bir döneminde mutlaka
Yalnız ağaç….
Gelirler otururlar gölgende
Sömürürler serinliğini…
Bir de birikmişliklerini kirlerini paslarını
Atıp giderler dibine…
Köküne kadar batarsın gamın kederin içine…
Derdin derdimdir acın acımdır dediklerin
Dost bellediklerin
Yapayalnız korlar seni bir başına
Yalnz ağaç…
Olsun senin köklerin var
Öz suyun var…
Ve gümrah yeşil yaprakların
Çiçeğin gelin gibi meyvelerin belki…
Çocukların koparıp yiyeceği…
Umut meyveleri sabır meyveleri…
Yalnızsın yalnız
Bir ağaç denli…
Dimdik soylu yüce onurlu
Belki yol kenarında
Ya da bir dereciğin kıyısında…
Parkta dağ başında orada burada
Koca topun üstünde bir yerdesin…
Yurdumdasın belki köyümde
Belki Nürnberg Dil Akademi sinin bahçesinde…
Yalnız yapayalnız bir ağaçsın…
Baharda kökünü mor sümbüllerin süslediği
Esen ılgıt ılgıt bahar yelinin seslediği
Yağan bahar yağmurlarının beslediği
Ayın geceleri öptüğü gündüzleri güneşin
Sarı gagalı siyah kuşların küsmediği…..
9.6.2013 NÜRNBERG ŞÜKRAN UÇKAÇ YARGI SAZSIZOZAN
