Gün/aydın dostlarım…
Özlemeyi biliyorsan tebessüm et. Beklemeyi biliyorsan sabret… Sevmeyi biliyorsan… Kollarını aç___________________ Sevgiye başlangıcım ben…
YİNE; SEN VE BEN…
İki yalnız… İki yaşlı yürek… İki çınar…
Sana anlatıyorum çınarım, tek dinleyenim, tek sırdaşım, sana seslenirken sanki o var gibi şu yaşlı bedeninin içinde…
Duyar mı?..
Yaşlı yüreği, dinler mi?.. dersin, okur mu?..
Acaba göğe çıkan yazılı feryadı…
Bilmiyor musun?..
Evet, bende bilmiyorum dostum ama yine de bunu yapıyorum… Haydi, o zaman göçmeden gün bir daha yazalım belki geceye kalmaz vakit…
Ey yar; sensiz gecelerde yıldızlar dost yalnızlığıma, aldatıyorlar beni ilk gün ışığında…
Affet beni çok yorgunum ‘GÖZYAŞLARIM’ senden fazla.. Bir yangının ortasında yürüyorum ‘YALNIZLIĞA..’ Vazgeçtim ‘HERŞEYDEN…’ korkular bıraktım ardımda, yollarım tuzak, yenildim ‘HÜZÜNLERE…’ Yenildim… Aç kapını yalnızlığım, ben geri geldim…
“Bana geri ver ıslanmamış gülen gözlerimi/ bana geri ver kararmamış güzel günlerimi/ bana geri ver tükenmemiş büyük sevgileri/ bana geri ver beni, benden aldığın o beni, geri ver hepsini geri…” Diyor ya doksanların şarkı sandığında. İşte bende böyle feryat ediyorum…
İşte böyle sevgili; Aşkın ilk soluğu mantığın son soluğudur… Eğer geceler seni düşündüğüm kadar uzun olsaydı asla sabah olmazdı…
Hadi tevekkülle gül, o da gülsün…
Ve sen yine denendiğinde ve yine kalbin daraldığında ve yine bütün kapılar yüzüne kapandığında ve yine ne yapman gerektiğini bilemediğinde… Uzun uzun düşün ve hatırla yaratanını!..
Allah kuluna kâfi değil mi?.. Geceyi yapan, sabahı yapmaz mı?.. ‘Senliliği’ tattıran ‘Sensizliğe’ alıştırmaz mı?..
Yalnızım diye üzülme koca çınar. Etrafına bak, bak yeni bir fidanlar çıkmakta pınarın yanında, hem ben varım yanında, beraber kocamak, beraber göçmek için… Bende yalnızım, eder iki yalnız… Zaten insanoğlu doğarken de yalnız, ölürken de yalnız değil mi?..
Ağaçlarda ayakta ölmez mi?..
Haydi, yapma, bırak hüznü bir kenara, üzülme çınarım yaşlandı yüreklerimiz diye…
SEN İLKBAHARSIN
Göz göze gelmemek için
Sağa sola bakarsın
Sanki vızıldayan arısın da
Gönlüme bal yaparsın
Dokunma gülüm yarama
Yaramı açarsın
Kor ateş koydun içime
Beni alev alev yakarsın
Yanıyor içim be gülüm
Sense alevden kaçarsın
Serçen olmuşum ben
Sense atmaca gibi bakarsın
Ben asırlık çınarım
Sense bir fidansın
Rabbim hüznü, kederi
At bir kenara dursun
Öyle bir ateş koy ki içine
O da benim gibi yanıp dursun
Bakma be gülüm
Sen benim yazdıklarıma
Alın yazım bu benim
Sen bana ne bakarsın
Ben yolun sonuna geldim
Sen daha İlkbaharsın…
21.01.2013
Ömer Sabri Kurşun
https://www.edebiyatdefteri.com/siir/694770/sen-ilkbaharsin.html
Güne nasıl başlarsanız öyle devam eder. Güzel bir gün hayır duaları ile başlar…
Sevgiyle, sevdiklerinizle tüm kirlenmişliklerden uzak, mutlu gülen bir yüzle, sevin, sevilin, hayat sevince güzel ve diyelim her bir cümleye; atalarımızdan emanet aldığımız bu Vatanın sahipleri yalnızca bu Vatanı karşılıksız seve bilenlerdir…
Hayatınızdan renk, gönlünüzden umut ve yüzünüzden tebessüm hiç eksik olmasın hepinize mutlu, huzurlu ve neşeli Cumartesi günü olsun… Mutlu gülümsemeler, huzur anları ve öne çıkacak hikâyelerden oluşsun. Barışı, gözlerdeki parlaklığı ve kalbe sıcaklık getirirsin…
Gönül soframdan gönül sofranıza muhabbet olsun… Mutlu, umutlu, sağlıklı, acısız, gözyaşsız güzel bir gün dilerim. Hoş kalın, hoşça kalın, sevgiyle hep dostça kalın, bir yerlerde bir gün görüşmek ümidiyle…
#öskurşun#
