Bizde, üzerine ölü toprağı serilmiş ifadesinin sosyolojideki adı; Sosyal Ölümdür.
Sosyal ölüm, hiçbir dünyaya ait olmamak, kayıp, yalnız bir insan olarak yaşamaktır.
Etliye sütlüye bulaşmamak.
Kölenin de kölesi olmak, yani patronun kırbaççısının da kölesi olmak gibi bir durum.
Irkçı ve cinsiyetçi kimlikler, kapitalizmin ayrılmaz parçası olduğundan, bu ırkçılıkla zehirlenmiş toplumun bir parçası olma tehlikesi vardır.
Günümüzde, hiç olmadığı kadar, gerici milliyetçi ve otoriter, aşırı rekabetçi, eşitsiz ve sefilleştirilmiş ortamında, insan kaynaklı, tükenişin olduğu bir yerde, ortak mücadele hissini yeniden yaratmak pek kolay olmasa gerek.
Sefalet beklemez diyorlar.
Ortak derdimiz varsa, yapacak bir şeylerimizim olması gerekir.
Birlikte olmak, birlikteliğin içindeki disiplinin gücünden, güç almak, belki de mücadelenin başlangıç noktasıdır, diye düşünürüm.
Örgütsüzlük boşlukta kalmak, kimliksizleşmek, sosyal ölüme tabi olmak demektir. Her gün nefret ve bağnazlıkla yüz yüze gelmektir.
Solda siyaset yapmak zor zanaattır. Bunun için çıkarcılar yükselmek için siyasete kapitalist yoldan giriş yaparlar.
Bazıları da sol gösterip, solda biraz siyaset yapıyormuş gibi görünüp, sağ siyasetin en baba elemanı olurlar.
Bunlara DÖNEK denir. Dönenler geldiği yere daha keskin muhalefet yaparlar.
Soldan sağa dönüşte bireyler ne kadar kıvrak hareket ederlerse etsinler, örgütlerin veya partilerin hızına ulaşamazlar.
Bireylerin alınıp satıldığı gibi, örgütler de alınıp satılırlar. Hatta örgütler satılırken oldukça yüksek fiyatlardan satılırlar.
Kapitalist ideolojinin bireysel kültü budur.
Seçme şansının en büyük şans olarak tanımlanması da en büyük yalandır. Tekeller orada dururken, seçme şansından söz ederler.
Örgüt siyasi amaç sağlar. Ortak mücadele, disiplin içinde yapılır. Disiplin örgütün birlikte hareketini sağladığı için; Güçtür.
Ülkemizde, parti reddiyesi, 30 yıllık bir doğmadır. Hiçbir yere götürmez.
Asıl olan gerçeklik, müşterek eylemliliktir.
, bulentesinoglu@gmail.com
