Neden bu dünyada bir Alman bir Fransız, bir Yahudi, bir Amerikan bir, Japon mucizesinden bahsedilir de, bir Türk mucizesinden bahsedilmez..?
Beynimi kemiren bu soruyu kendi kendime sorar dururum.
Bizim çocuklarımız onlardan daha mı geri zekalı?
Hayır, hayır, bin defa hayır.
Öyleyse bizde bir şeyler noksan.
Uzun uzun düşündüm.
Çocuklarımız “hür” değil.
Korkuyoruz.
Onlara güvenmiyoruz.
Bizde ki bu korku, onları ya bir tarikatın, yada bir meleğin koruyuculuğuna itiyor!
Böylece emperyalizm, çocuklarımızı snop, taklitçi, cali, içine kapanık ve başarısız yapıyor.
Devlet desen, onlardan kurtulmayı, işi ucuza getiriyoruz diye her şeyde olduğu gibi kolaycılığa kaçmayı marifet sayıyor…
Emekli olduktan sonra bu gençlerle sohbet etme imkanım oldu. Her birinde öyle harika meziyetler var ki şaşırırsınız.
Bir kahveye oturdum bir genc, elinde bilgisayarla resimler çiziyor.
– Bu ne diye sordum.
– Hayalimden geçenleri çizerek çizgi roman hazırlıyorum.
Okullara dergilere göndererek para kazanıyorum.
Biraz takip ettim hayran kaldım
– Bir öğrencim vardı Mükerrem Şahin, aylardan beri çırpınıyor.
Bor madeninden çeşitli türevler elde etmiş. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi’nde Doç Dr.
Çok zeki, muhakkak başarılı olacaktır. Devlet imkan ve fırsat verse çok daha iyi işler yapacaktır.
Onun gibi yüzlerce öğrencim var…
Sahilde geziyorum bir gencin denize doğru uzun uzun baktığını fark ettim. Yaklaştım yanına,”ne bakıyorsun aşık mısın nesin?”
– Hayır, makine bölümünde okuyorum. Motorun bir dişlisi kafama takıldı. Onun daha hızlı devir yapması için ne yapabilirim diye düşünüyorum. Bu denizin dalgası beynime yardımcı oluyor.
Bu ve buna benzer örnekleri çoğaltabiliriz.
Bu kadar kabiliyetli gençlerimiz, devlet onları üniversitede doğru dürüst, planlı, programlı bir şekilde alt yapısını hazırlamadan, yavan bir şeklide eğittiği için çocuklarımız istikametlerini tayin etmekte zorlanıyorlar. Bu yüzden gelecek için yatırıma dönüşmeleri imkansız hale geliyor.
Düşünebiliyor musun? Diyanet işlerinin bütçesi, Milli Eğitimin bütçesinden daha fazla.
Orta öğretimde matematik ,fen dersleri azaltılıp, semavi derslere ekleniyor.
İlerlemiş ülkeler çocuklarının eğitimi için çok büyük maddi manevi fedakarlıklar yaparken biz çocuklarımızın parlak zekalarını köreltmek için uğraşıyoruz.
Yıllar yılı İngilizce eğitim yapıyoruz. Ne kazandırdı bize.
Bir genç en verimli çağında İngilizce öğrenecek, oda yarım-yamalak ondan sonra zaman kalırsa matematik öğrenecek?
Böyle saçma şey olur mu?
Burada bilim burada buluş olur mu?
Bırakın çocuklarımızı Türkçe okusunlar Türkçe düşünsünler.
O zaman göreceksiniz Türk mucizesinden nasıl bahsedildiğini.
Türkçe olmadan “hür” düşünce olmaz.
Hür düşüncenin olmadığı yerde bilim, dolayısıyla “icat ” olmaz.
Tarikatlar, yabancı dil ,Aile baskısı, korku,güvensizlik, sahipsizlik… Gençlerimizin boynunda zincirdir.
Kırılmalıdır ve kırılacaktır.
Saygılarımla.
Yusuf Yılmaz
