Sordum… Otomatik yenileme gibi bir şey yok değil mi? dedim.
Hayır, dedi, kadın.
Fakat dedim, geçenlerde bir ileti geldi telefonuma, orada diyor ki dedim,
eğer ki şu anki kampanyayı yenilemezseniz standart tarifeden(yani pahalı tarifeden)
devam edecek, yazıyordu dedim.
Gözleri sağa sola kaydı. Yenilenmez, ama standart tarifeden, yani biri 25, diğeri 200 liradan devam eder, dedi.
…
Kadın bilgisayarı kontrol ederken, az önce ben sıra numarası almış ayak üstü bekliyorken hemen yanımdaki bekleme koltuklarında bekleyen
iki Rus kadın geldi aklıma. 35‘inde vardı birisi. Yeşil gözleri vardı. Diğeri, tam emin değilim fakat sanırım annesiydi. Benden önce girmişleri.
Sıramatikten aldıkları numara 1109’du. Onlar içeri doğru yönelmişlerken ben de düşünmüştüm. Acaba Türkçe biliyorlar mı?.. Daha 1 dakika olmadan
hemen geri çıktılar. Ne memnun ne memnun değil yüzleriyle binadan çıktılar.
Sonra ben girmiştim. Masanın gerisindeki genç kadın soğuk yeşil gözleriyle beni bekliyordu. Durumu anlatmıştım. Öyleyse, demiştim, madem cezası var
iptal ettirmenin, iki ay daha devam etsin, öyle kapatayım, dedim. Sonra ben de çıktım.
Henüz sıra bekliyorken, o iki Rus kadına bakarken, başka bir hislenim daha yaşamıştım. Şimdi ben Rusya’da olsaydım, örneğin Moskova‘da
Ru-Net binasında bekliyor
olsaydım… yani tüm personel Rus olsaydı… ne kadar yalnız hissederdim kendimi, diye de soğuk bir düşünce, sonrasında hislenim geçirmiştim.
Dışarı doğru yönelmiştim. Yine ben sıra bekliyorken, başka bir kadın, fakat Türk, yanında oğlu yaşlarında biri ile, standlardan birinde erkek personele
“olmaz böyle şey, nasıl olur ki… ” ara cümlelerle teşkil edilmiş veryansınını iletiyordu. Sorunu halledemedi. Arkası dönükken, sorununu halledebileceğini
umup, daha memnun bir yüz ifadesi görmeyi istedim sebepsizce. Olmamıştı. Rus kadınların 4-5 metre ilerisinde başka bir koltuğa oturup, somurtarak beklemeye
devam ettiler. Şimdi oturdukları yerde, az önce 60′lı yaşlarında bir adam çocuğa sarılır gibi bir telsiz telefonla birazcık memnun gibi yürüyüp çıkış kapısına yönelmişti.
Binadan içeri girdikten hemen sonra o iki koltuktaki Rusların yanında durmuştum. 10 saniye geçmeden ledli sıra no panellerinde 111 numarası belirmişti. Benim
numaram ise 1110 idi. Ledli sayı panelinin bozuk olduğunu, ve sıfırı göstermemiş olabileceğini düşünüp 8 numaralı odanın önüne doğru gittim. Öyle değilmiş. Gerçekten de
111 numarası varmış.
Beklemeye devam etmiştim. Rusların yanında.
111. Binari olarak düşünecek olursak 111=7 demekti. Zaten sıra numaralarını beklerken 7 nolu odaya çağrıldım led panellerince.
Eve giderken aklımda kalan insanları saydım. Sayıları 7 idi. Ruslar da dahil. Peki ya 1110 neydi onluk sistemde?
1110=14 idi.
14 ,07
