O çoktan evrene karıştı..
Sonsuzlukla kucaklaştığında, on dokuzuncu asrın sonlarına yaklaşılıyordu..
Yaşamında hep Büyük İnsanlık için çalışmış, bilimsel bir mutluluk anlayışı kurmuştu.
Arkadaşı entelektüel, O ise, yüzyılın en büyük dehasıydı..
Fikirleri mi?
Bu gün Filistin’de direnen çocuklarda, Soma’daki maden işçilerinde..
“Tarihe bakın, topluma bakın, görünmezleri iyi görün” dedi. Geçmişe, bu güne ve geleceğe bakarken de geçerli, sağlam bir yöntem oluşturdu, bıraktı.
Bütüncül bakmak, karşılıklı etkileşimi görmek, insan-toplum-doğa ve tarih birlikteliğini iyi çözümlemek..
Ve Büyük İnsanlık için bilim ve sanat çizgisini esas almak..
O çoktan evrenle-sonsuzlukla kucaklaştı..
Ne zaman memlekete gitsem, Karadeniz’in kıyıcığında, yeşil fındık bahçeleri içindeki köy evimizin nemli yaz sabahlarında, erken uyanır, kulağımı sabah kuşlarının doyumsuz ötüşlerine veririm.
Nasıl da güzel bir senfoni..nasıl bir ahenk.. ve doğada tarifsiz bin bir renk..
Ve anlarım ki bu kuşlar sadece ötüşmüyorlar, konuşuyorlar azizim uzun upuzun bir şeyler anlatıyorlar, 150 yıllık tarihten, dünyadan ve bugünden..
Kiminle mi sohbetteler..
Elbette Karmar ile..
Rahmetlik baba annem; “sabah kuşlarını dinleyin, Muhammet’ten haber verirler, Ali’yi çok sever bu kuşlar” derdi..
O hepimizden önce kalkar, yattığı odanın penceresinden sabahın yarı aydınlık karanlığına uzatırdı kafasını.
Arada bir bizim tarafa doğru da seslenir, ” kalkın çocuklarım, böyle çok uyursanız biz kalkınamayız” diyerek de bize ilk hayat dersini verirdi.
Ben o gün, bu gün, bu yüzden “kalkınmacıyımdır.”
Kalkınmanın toplumsal ve tarihsel tarafını hep çok merak etmişimdir.
Sabah kuşlarını hem bir dünya çilesi “çığırış” olarak, hem bir deha ile sohbet olarak, hem de geleceğin özgür ve mutlu güzel insanlarına mektup olarak dinlerim, duyarım, severim..
Kim bilir, belki bir gün, siz de bunu; ya bir öykü ya da bir roman olarak niye okumayasınız..
Hiç yapmadıysanız, bir de siz dinleyin dostlarım, bakın Sabah Kuşlarına, duyun içlerindeki sonsuz müziği, evrensel güzelliği, çoğaltalım bu Büyük İnsanlık şiirini..
